248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Peters dagboek
deel 2
Door: clint
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Humor
Geschatte leestijd: ca. 14 minuten

Met een \\\"Prijst de Here\\\"duikt Jaap onder in het zwembad. Ben nog nooit in dit zwembad in Waddinxveen geweest maar het bevalt me wel omdat het vol blijkt te zitten met allerlei attracties.
Glijbanen, wurlpools, jetstreams, fonteinen, koud waterbad, bubbelbad, en oja, je kon er ook nog gewoon zwemmen. Als twee uitgelaten kinderen testen Jaap en ik samen iedere attractie tot het uiterste. Als we, na anderhalf uur, vermoeit in het kinderbadje zitten, horen we plotseling: ”Hands Up you bloody fool!” achterin het zwembad, vlak voor onze neus, staat een kolossaal tv toestel en wat staat er aan? Jawel Clint! Heb, om een lang verhaal kort te maken, de rest van de avond Clint zitten kijken. Tegen zoveel verleiding ben ik niet opgewassen. We waren wel schoon toen we na drie uur the pool uiteindelijk verlieten. Onze handen en voeten zagen er uit als verschrompelde druiven.“Lekker gezwommen,” vroeg Paula nog net voor ze naar bed ging? Zat vermoeid maar bezadigd weer aan tafel, maar kon me niet concentreren op de bijbelstudie.
Schoot om 03.00 uur wakker. Was met mijn hoofd op de bijbel in slaap gevallen. Droomde dat Clint achter mij aanzat met een dode mol terwijl de zangdienstleider riep:” You bloody fool!

zaterdag

Voel me verschrikkelijk duf en heb een knallende hoofdpijn. “Hoe is het gisterenavond gegaan met je bijbelstudie,”vraagt Paula? Murmel tussen twee beschuiten door:“Niezobest.” “Nou ik hoop maar dat je vandaag dan nog wat tijd vindt om het een en ander op papier te zetten, want ze rekenen op je vanavond,” voegt ze er nog aan toe. zeg iets terug in de vorm van:” Laamenou.”

Ga de trap op naar boven om een tijd van gebed te nemen. Op datzelfde moment wordt er een briefje door de brievenbus geschoven. Raap het op en lees:”
2 frambozenvla
3 Bona
6 blikken appelmoes
biotex groen
halvolle melk. Vraag me af wat die kerel toch met al die blikken appelmoes en kuipjes Bona doet. Zal hem er straks even naar vragen. Voel me na het bidden een stuk beter. Neem nog twee paracetamollen in en ga vervolgens eerst de boodschappen halen voor Old Shat. Sta een half uur later bij hem op de stoep met een doosje boodschappen en krijg tot op de cent gepast het geld. Een fooitje kan er blijkbaar niet af. Wel zeurt hij over de appelmoes. Voortaan wil meneer de goedkoopste moes van 99 cent inplaats van de door mij meegenomen blikken van f 1.49.
Ben toch wel een beetje humeurig van het gezanik over appelmoes. Wat denkt die ouwe wel niet. Laat hem dan zelf die moes gaan kopen, ja toch? Valt nog niet mee dat liefhebben gelijk jezelf.

Duik thuis aangekomen meteen in de bijbel en kom terecht in het boek Leviticus hoofdstuk 23. Het gaat over de melaatsheid. Om de een of andere reden oefent dit gedeelte een bijna magische aantrekkingskracht op mij uit. Sta op, loop een paar keer heen en weer door de huiskamer en doe het zijraam open en roep, bij wijze van oefening naar buiten:”Ik wil het met u hebben over Melaatsheid!” Op dat moment loopt een van de buren langs en kijkt me aan met een blik die zegt: compleet gestoord!
De studie over melaatsheid loopt werkelijk perfect. Op het moment dat ik details uit een aan het zetten ben, over haargroei op door de melaatsheid aangetaste plekken, valt het me plotseling op dat een wat oudere zuster ook de nodige haargroei torst op een kruising tussen een gigantische sproet en een wrat. Een \\\"Wroet\\\" dus.
Onder de prediken punnikt ze voorzichtig aan het geval. Twijfel of we haar misschien niet, net als in Leviticus, 7 dagen moeten opsluiten om te onderzoeken of het misschien de plaag der melaatsheid is. Grapje natuurlijk, alhoewel? Als de avond voorbij is zegt deze zuster terwijl ze in mijn hand knijpt:” bedankt voor de fijne overdenking, het heeft me echt goed gedaan.” “Ik hoop dat je snel weer eens zo’n goede studie geeft.”
Voel me als we in bed liggen geweldig goed en val in slaap met de gedachte dat ik de opvolger ben van Billy Graham. Hoop te dromen over een evangelisatiecampagne, waar ik voorga in de prediking.

Maandag

Vandaag wil ik de motormaaier even een goede beurd geven. Nieuw bougietje en even de messen schoonmaken etc. Zet het geval buiten en vul eerst de benzinetank. Druk zoals gebruikelijk een paar keer op de choke. Trek vervolgens aan het touwtje maar helaas, hij doet niks. Pomp nogmaals wat benzine in het geval en trek vervolgens een keer of tien, maar neen, hij start niet. Na de bougie en de sproeier er ontelbare keren te hebben uitgedraaid en vele vele kilometers touw uit het apparaat te hebben getrokken voel ik me uitgeput als een Sumo worstelaar na de wedstrijd. Dan komt Paula naar buiten en stelt de intelligente vraag:”Doet hij het niet?” Dit is het moment dat er iets onder mijn schedelpan ontploft. “Neen natuurlijk doet dat loeder het niet,”Brul ik, “Dacht je soms dat ik hier voor mijn lol een kwartier aan dit touwtje sta te sjorren?” Geef het geval, om nog wat extra kracht bij mijn woorden te voegen, een flinke trap na met mijn klomp.
Paula zegt niets en loopt naar binnen. Loop, boos op de maaier en op iedereen behalve op mijzelf, de schuur in om wat stoom af te blazen. Krijg natuurlijk na een half uurtje spijt van mijn verbale actie en ga weer naar buiten. Paula zit inmiddels voor het raam en knikt alleen maar vriendelijk. Besluit om nog maar een poging te wagen. Wonder boven wonder doet hij het en pruttelend als van ouds, ik test schouderophalend de maaimachiene op ons gazon Halverwege ons gazon begint de maaier een vreemd reutelgeluit te produceren en slaat vervolgens af. Wat nou weer? Draai de maaimachine op zijn kant en ontdek een complete panty, welke vermoedelijk van de waslijn is gevallen, in de messen. Krijg met veel gepeuter en dieppe zuchten de panty uit de messen maar je voelt het al aankomen: Hij doet het daarna weer niet.
Geloof dat ik nu pas goed door begin te krijgen wat het betekend dat de mens in het zweet zijns aanschijns de aardbodem moet bewerken.

dinsdag

Er wordt een enorme vuilcontainer bij Old shat voor de deur gezet. Ga eens kijken wat dit allemaal te betekenen heeft en ontdek dat een zestal mensen uit de baptistengemeente tot het besluit zijn gekomen om “grote schoonmaak” te houden bij Old shat. Blijkbaar zijn er toch nog meer mensen die de uitzichtloze situatie en de geweldige rommel, waar de man in leeft hebben opgemerkt.
Binnen een mum van tijd is de container gevuld met een onnoemelijke hoeveelheid rommel, welke in de loop der jaren door hem is verzameld. “Het is niet te geloven wat die man allemaal dat kleine huisje in heeft gesleept,” zegt een dikke buurvrouw terwijl het oude bankstel van Old shat met een plof in de container verdwijnt. Met enige weemoed in zijn ogen kijkt hij over de rand van de vuilcontainer. Uit zijn ogen straalt een combinatie van blijdschap, omdat zijn huis nu eindelijk weer eens schoon wordt gemaakt, vermengt met verdriet, omdat de rommel welke hij al die jaren heeft verzameld nu in een dag de vergetelheid in gaat. “Mn spulle, mn spulle,” mompelt hij zacht voor zich uit.
“Ja opzei”, roepen de baptisten onderwijl ze met een koelkast komen aanlopen en vervolgens het verroeste geval met een grote boog de container in jonassen. Ga naast hem staan en vraag hoe het gaat. Hij draait zich abrupt mijn kant op en een druppel welke onder zijn neus hing valt sissend op het peukje tussen zijn lippen. “Och ze helpen me met schoonmaken, maar ze gooien zoveel weg wat nog goed is,” zegt hij.
Na de middag zit de container tjokvol en zit Old shat alleen in zijn “opgeruimde” woning. Op de vloer ligt nieuw geel tapijt en er staat een tweedehands eethoekje met daarop een gehaakt kleedje. Old shat lepelt in een pot vrambozenvla als ik binnenloop. “Ziet er netjes uit shat,” roep ik!

woensdag

Als ik deze morgen bij Old Shat ga kijken zit hij er erg bedroefd uit. Ik maak zo goed het kan twee koppen thee in de ontzettend vieze keuken en haal een reusachtige stapel oude kranten van een stoel en neem plaats tegeover hem. Dan begint hij te vertellen.“Ben erg slecht geweest voor mijn vrouw en kinderen.” “Nu zie ik dat wel in, maar nu is het te laat.” Dikwijls heb ik geprobeerd om ze te vertellen dat het me spijt, maar ze willen gewoon niet naar me luisteren.” “Ach, ik ben nu ook een oude zot geworden.” “Kan ze geeneens ongelijk geven dat ze niks meer te maken willen hebben met een vent zoals ik.” Het is alleen zo jammer weet je dat ze nu nooit zullen weten dat mijn leven anders is geworden door Jezus.”
Mijn mond valt open van verbazing. Zou Old shat werkelijk weten wie Jezus is.
“Je moet weten dat ik de laatste tijd veel naar de radio luister,” gaat hij verder. “Vroeger niet, toen was ik altijd weg van huis en haard.” “Maar de laatste jaren, sinds ik ziek ben eigelijk, blijf ik veel thuis.” “Dan luister ik vaak naar een christelijke zender en hoorde toen over Jezus en dat Hij onze zonden heeft gedragen.” “ Ik heb toen het gebed van die ene predikant meegebeden en je kan me geloven of niet, vanaf dat ogenblik wist ik dat God me had vergeven.” “Ik werd me ook sterk bewust van mijn falen tegenover mijn vrouw en kinderen.” “Wilde het hen zeggen, als ze maar zouden luisteren.” “Mijn vrouw is vorig jaar plotseling gestorven.” “Ben bewust om conflicten te voorkomen niet naar de begrafenis gegaan.” “Maar laat in de middag ben bij het graf gaan kijken.” Er was nog geen steen op het graf alleen een nummer weet je wel?” “ Heb daar toen een tijdje gestaan en hoopte dat ze me nog zou kunnen horen toen ik haar om vergeving vroeg.”
“Ze heeft je vast wel gehoord,” zeg ik hem terwijl er een brok in mijn keel zit. “Nou als je eenzaam bent of gewoon even wil praten dan kan je naar ons toekomen.” “Zal ik doen,” zegt Shat. Dan staat hij op en zegt:”fijn dat je naar me hebt willen luisteren.” “Bedankt.” Als ik naar huis loop is het huilen me naderbij dan het lachen. Wat weet je toch eigelijk weinig van mensen die een paar huizen verder wonen dan jij!

donderdag

Het geval met Old Shat laat me niet los. Kon er vannacht niet al te best door slapen en ben er om twee uur maar even uitgegaan. Het verbaast me hoe weinig je toch eigelijk van elkaar weet als het erop aan komt. Ben er wel blij mee dat hij me in vertrouwen heeft genomen. Zo’n man heeft tenslotte ook een uitlaatklep nodig voor zijn gevoelens.
Zal hem spoedig eens vragen om mee te gaan naar de samenkomst. Er is natuurlijk niets op tegen dat hij naar christelijke radioprogramma’s luistert, maar hij heeft ook een thuisgemeente nodig.
Al jaren praten we erover om de televisie weg te doen. Dat is een hele stap natuurlijk. Niet dat wij iedere avond aan het toestel gekluisterd zitten, maar toch. Als je na een week de uurtjes die je achter het “kastje” slijt zou besteden aan bijbelstudie, zou er een geweldige opwekking kunnen ontstaan in eigen gezin.
Na lang overwegen hebben we op het moment dat de videorecorder de geest gaf besloten om de televisie weg te doen. Heb vandaag gelijk het kijk en luistergeld opgezegd en berekend dat het samen met de kabel tv aansluiting een aardige besparing oplevert. Alleen, waar laten we de televisie. Als je geen kijkgeld betaald mag je zo’n ding geeneens in huis hebben geloof ik. Nou hebben we wel veel vrienden en kennissen, maar die hebben volgens ons allemaal al zo’n “al ziend oog.” “Naast ons woont een gereformeerde buurvrouw die nog geen tv heeft,” oppert Paula. Zeg” je weet toch hoe die dame over een televisie denkt. Volgens haar is het een uitvinding van de duivel, zo ik denk niet dat we haar met onze oude kast een plezier zullen doen.
Na lang wikken en wegen besluiten we de tv te schenken aan onze voorganger en zijn gezin. Bel hem erover op en hij blijkt bij het horen van dit bericht in een juichstemming. “Eindelijk krijgen we dan ook een tv waar teletekst opzit,” roep zijn vrouw van achteruit de kamer vandaan.

Krijg een goed gevoel over het wegschenken van de televisie. Zal dat ding gelijk maar bij hun brengen dat zijn we er maar vanaf. Kom in Gouderak aan en til het geval de huiskamer in waar ik wordt ontvangen door de voorganger Arie en zijn vrouw Dorien en natuurlijk zijn twee dochters. Allen zijn vol spanning naar de nieuwe aanwinst en scharen zich nieuwsgierig rond de tv. Stop de stekker in het stopcontact en druk op de afstandsbediening. Hoor vreemd genoeg alleen een hoge fluittoon. Mompel,” Dat is gek”. Zet hem nog maar eens aan en uit en warempel daar is het beeld. Maar wat gek, hij begint steeds harder te fluiten. Het lijkt wel een imitatie van een gillende keukenmeid. Als de vrouw van de voorganger een potje koffie zet gaat hij plotseling uit, dan weer aan, dan weer uit en dan met een sireen plofje valt het doek en wordt alles stil en donker. “Hij doet niks meer mompelt Arie.” Een beetje teleurgesteld hangen de andere dames van het gezin onderuit in het bankstel. “Weet je wat, ik neem hen even mee naar huis en dan kijk ik hen wel even na.”
Laat, thuis aangekomen het toestel weer uit en plaats het op de houten tuinbank achter het huis. Na het geval aan Paula te hebben uitgelegd komt de overbuurman aanlopen. “Zo is hij kapot,” vraagt hij? “Ja, moet hem even nakijken, hij piept en gaat steeds aan en uit, tenminste voordat hij definitief de geest gaan dan.” “En waar kwam de piep precies vandaan dan,” vraagt hij? Roep, “Nou daar aan de achterkant,” onderwijl een schopbeweging makend in de richting van waar de tv het laatst gepiept had. Raak helaas met mijn klomp het apparaat op een fatale plek, waardoor de beeldbuis aan de achterzijde van het toestel sneuvelt. Met luid geslurp produceert het nog een soort stervensreutel en dan valt definitief het doek. “Geloof niet dat je die nog gerepareerd krijgt”, ontvalt aan de lippen van mijn overbuur.Met een knal verdwijnt de tv in de vuilcontainer. Er rust blijkbaar geen zegen op dat toestel. Weet ook niet naar wat voor soort programma’s de voorganger en zijn gezin kijken, maar kan me niet los maken van het vage gevoel dat het niet geheel in de wil van de Heer past om dat toestel daar af te leveren. Het blijft toch vreemd als een televisie na jaren van trouwe dienst plotsklaps de geest geeft op het moment dat je hem aan je voorganger schenkt.

vrijdag

Onze teckel heeft het gedaan met de schotse collie van hiernaast. In een onbewaakt ogenblik is hij ervantussen geknepen en bij de buurvrouw het terrein opgeslopen. Vraag me niet hoe hij het heeft gelapt, maar het is zo. Was net bezig om de voordeur van een nieuwe laag verf te voorzien, toen er een ijselijke kreet klonk vanachter de schutting. Meteen gevolgd door een :”Jij kleine vuile viespeuk!” Zag meteen daarna onze teckel met opgeheven staart de hoek van de tuin omkomen gevolgd door een nog steeds woest tierende buurvrouw. “U zou dat gat in de omheining toch repareren?” “Nou ziet u wat ervan komt.” “Die vieze teckel van u, heeft het met mijn lieve doortje gedaan.” “Maar buurvrouw,” probeerde ik nog, die teckel van ons staat toch veel te laag op zijn pootjes om tot zulk een daad te komen?” “Ja u kunt mij nog meer vertellen. “Ik heb het toch zelf gezien.” Als u maar weet dat wanneer er jonge hondjes van komen, ik het gehele nest bij u kom afleveren,” riep ze, terwijl ze weeklagend weer verdwijnt. De teckel zit me likkebaardend aan te staren. In zijn hondenogen schittert iets van trots.
als ik het s’avonds aan Paula vertel, ligt ze in een deuk. “Stel je voor dat hier jonge hondjes uit voort zullen komen.” Wat voor een raar soort honden moeten dat wel niet worden.” “Lange worstachtige schotse tekkels of colli\\\'s op kleine pootjes,” roept ze proestend uit!

zaterdag

Kuierde wat door de stad en kwam tot stilstand bij de oudste sigarenwinkel van Nederland, die de naam:van Vreumingen draagt. Nederlands oudste tabakzaak sinds 1836, staat er met grote letters op de etalageruit. Kreeg een enorme aandrang om een doos sigaren te kopen. Vraag me niet waarom, maar het was zo. Roken doe ik al zo’n jaar of twintig niet meer, maar om de een of andere ondefinieerbare reden kocht ik die doos met bruine jongens uit Havanna, volgens de doos.
Omdat ik niet de indruk wilde wekken geen verstand van sigaren te hebben, wees ik nonchalant naar een doos sigaren op de toonbank welke naast vele anderen honderden bruine, al dan niet wilde cigarillo\\\'s, stond.

“Doet u mij maar zo’n kistje,” riep ik enthousiast terwijl ik er zo veel mogelijk bij probeerde te kijken als Winston Churchill. “Dat is dan tachtig gulden. Wilt u er nog een doosje lucifers bij,” vroeg de verkoper? Een doosje lucifers bij een kistje sigaren van tachtig gulden leek me wel op zijn plaats dus kreeg ik het er, na te hebben afgerekend, met een :”nou u kunt weer lekker roken,”van de verkoper, bij. Ja natuurlijk kan ik lekker roken, dacht hij soms dat ik deze dure Habbana’s in mij oren zou steken!
Liep langs de boekenwinkel en ontdekte een boekje over sigaren. Dat is toch wel heel erg toevallig, of zou het leiding van de Here zijn. Wil maar zeggen, je weet natuurlijk nooit. Maar waarom in vredesnaam, zou de Here willen dat ik me met sigaren bezig ga houden. Of zou het profetisch zijn en betekenen dat ik binnenkort de Sigaar ben? Vragen, vragen en nog eens vragen. Nou we zullen wel zien. Kocht het boekje wat de tekst draagt:Alles over goede sigaren?

Thuis aangekomen dook ik op de bank en begon meteen te lezen in mijn sigarenlectuur. Tot in details werd uitgelegd hoe een sigaar van tabaksplant tot bolknak verwordt . Reuze interessant. Las dat sigaren het beste in een humidor (soort houten kist van cederhout) bewaard konden worden. Overbodig te zeggen dat ik geen humidor bezit. De vraag diende zich aan waar ik dan de kist met dure bolknakken goed kon houden.
Besloot om ze onder het ledikant te leggen. Dacht namelijk dat dit ledikant, wat nog van mijn oma is geweest, van cederhout is gemaakt. Wat een rommel onder zo’n bed. Oude koffers schoenen en meer van zulks. Nam voorzichtig de doos sigaren en schoof ze onder het ledikant. Mompelde: “Zo die staan daar goed.” Alhoewel ik wel benieuwd was hoe zo’n sigaar mij zou staan. Dus hup opnieuw onder het bed gekropen en een welriekende bolknak gepakt. Alleen, de dichtst bijzijnde spiegel hangt in de gang, maar daar zou ik rond dit uur van de dag mijn geliefde Paula tegen het lijf kunnen lopen. Maar geen nood, op de koffer onder het bed zit een klein make up spiegeltje aan de zijkan Doch hoezeer ik ook trok, de koffer zat moervast tussen de vloer en het matras geklemd. Middels de nodige zwemachtige bewegingen, schoof ik op mijn buik richting koffer, met in mijn mond een ferm rechtvooruit stekende sigaar. Precies op dat moment ging de deur van de slaapkamer open en zag ik een paar voeten voorbij komen, welke stilhielden aan de andere kan van het bed. Plots verscheen het hoofd van Paula onder het bed en stelde de voor de hand liggende vraag:”Wat doe jij daar onder het bed met die sigaar in je hoofd?
Het vergde nog al wat tijd, om haar uit te leggen dat de sigaren leiding van de Heer waren. “Leiding of geen leiding, ik wil niet dat je onder ons bed sigaren gaat liggen roken,” riep ze! Heb het maar zo gelaten. Morgen weer een dag.

zondag
Is het je wel eens opgevallen dat we in de kerken veel liedjes zingen waar niks van klopt? Vanochtend toen de zangdienst nog maar net begonnen was en onze Surinaamse zangdienstleider opgewekt over het podium huppelde, bekroop me een gevoel van: wat sta ik hier eigelijk te zingen?
Neem nou zo’n liedje als: Heer, ontferm U over ons. Je zult zeggen: Nou dat is toch een mooi lied, niet dan? Maar kan iemand mij uitleggen hoe het nou eigelijk zit met die vraag. Ik bedoel, de heer heeft zich in Christus toch al over u en mij ontfermt. Hij stierf voor u en mij. Stond op uit de dood en voer ten hemel. Stortte vervolgens de ganse volheid van Zijn wezen uit in de Geest met Pinksteren. Diezelfde Geest hebben wij ontvangen.
Hoe kunnen wij dan zingen: \\\"Heer ontferm U over ons\\\". Hij heeft zich al over u en mij ontfermt, toch?
Of wat te denken van: Raak ons nu aan? Hij heeft u bij uw bekering toch aangeraakt? Ja zelfs veel meer dan dat. Hij kwam zo dichtbij, dat Hij in ons kwam wonen en als het ware versmold met u en mij.
En wij maar zingen:Raak ons aan, Ga ons niet voorbij, Ontferm U over ons, Geef ons ook Uw waterbronnen, Maak ons met U verweven, Kom met Uw genade Heer, Reinig ons door Uw bloed, Geef ons Uw vrede, de lijst is ontzettend lang.
Het is alsof we nog niets ontvangen hebben. Alsof we nog gewoon zonder Zijn genade, reiniging, vrede etc leven. Iemand kan zeggen: Ja maar het zijn toch wel mooie liederen. Dat is wel zo natuurlijk, maar het verwart wel, niet dan? Voor zover als ik de bijbel begrijp, zijn allen die Hem hebben aangenomen gereinigde kinderen Gods. En wij maar zingen, Heer reinig ons. Kan me zo voorstellen dat de Heer denkt: Ja hallo, dat heb Ik al gedaan hoor.
Maar een ander kan zeggen dat deze reiniging iedere dag mag geschieden. Hetzelfde gaat op voor een aanraking van Hem, of een nieuwe openbaring van Zijn genade etc.
\\\"Dat\\\" zal het wel zijn wat er bedoeld wordt!
Geloof dat ik het al snap.

Maandag

Heb een aardige steling bedacht.
8 manieren om in de hemel te komen.

Yoga beoefenaars zeggen “Ga iedere dag wat langer op je pan staan totdat je innerlijke mens vanuit je navel naar de pijnappel klier is gezakt”. Je zal hierdoor een hemelse ervaring hebben.

Hare chrisna zegt:” Roep mijn naam net zolang aan totdat je er zat van wordt. Na verscheidene miljoenen keren mijn naam te hebben uitgesproken, wordt je aan je pluk haar (vandaar die staartjes bij die gasten)de hemel ingetrokken.” Alleen jammer voor diegene die vroegtijdig kaal is. Tip van de schrijver; “Misschien biedt een gootsteen ontstopper uitkomst. Je weet wel zo’n grote zuignap”.

Dokter Birth zegt“Vertrouw op je eigen lichaam, vertrouw op de nieuwe gepotensieerde inleg zolen met acupunctuur effect.”Het resultaat is een hemels gevoel .(kassa ping).

Jehova’s getuigen zeggen:” Er zijn er maar 144000 die (voorlopig)gaan hemelen.” (uiteraard Jehova’s getuigen). Dit getal is volgens hen al voltooid, wat wil zeggen: wij zijn de sigaar.

New Age leert: Alle wegen leiden naar de hemel , het maakt niet uit waar je in gelooft, zolang je maar wat gelooft. Het maakt ook niet uit welke weg je bewandelt, zolang je maar ergens wandelt.(noot van de schrijver)” Probeer dit principe eens uit met geld storten ; ik bedoel, het maakt niet uit op welke rekening je het stort, het komt toch wel bij jou; probeer rek nr 507028104 t.n.v P de Mooij. Dank u.
leert: Je moet steeds opnieuw sterven en geboren worden, net zolang tot je volmaakt bent. Doe je slechte dingen in het leven dan zal je na je dood opnieuw op aarde komen als b.v een pissebed. Doe je daarentegen goede dingen, dan heb je kans in een vorstenhuis geboren te worden. Op deze wijze reincarneer je op een gegeven moment het volmaakte(hemelse)binnen.(noot v.d schrijver) Als dit waar is, zou de aarde nu alleen nog maar bevolkt worden door pissebedden.

De evolutietheorie leert
Er is geen hemel, je bed overgrootvader was een snotje in de wereldzee en je overgrootvader zat behaard in een boom een banaan op te peuzelen.Waarschijnlijk groeien(evolueren)er ooit twee vleugels op je rug en kan je op die mannier toch nog spreken van het gaan naar (vliegen door) de hemel.

De Here Jezus zegt:” De hemel bestaat werkelijk. Het is een plaats die men mag binnengaan enkel en alleen door geloof in Mij. Geen mens is in staat om zijn eigen toegangskaartje voor de hemel te verdienen door goede daden, simpelweg omdat de mens naast misschien goede ook vele slechte dingen doet. Omdat ik van de mens houd met een onuitspreekbare liefde, heb Ik voor ieder mens de straf voor zijn fouten gedragen.Vele jaren geleden ben Ik op de aarde geweest en heb er geleefd als mens alleen” Ik “zondigde niet. Volgens Mijn eigen grote voornemen, heb Ik alle fouten die de mensheid ooit heeft begaan en nog zal begaan, op mij genomen en ermee afgerekend door te sterven aan de meest afschuwelijke dood die er maar is.””Je kent die afbeeldingen vast wel van Mij aan het kruis.”Maar denk nou niet dat Ik gestorven ben door die grote spijkers in Mijn handen of voeten.””Ook was de kroon van scherpe doornen op Mijn hoofd niet de oorzaak van Mijn dood.””Zelfs de zware pijnlijke geseling die men Mij gaf was niet de oorzaak van Mijn sterven.””Het was Mijn liefde voor jou die mij naar adem deed snakken, die mij van dorst liet huilen en Mij uiteindelijk liet sterven aan een gebroken hart.” Zo:” Komt tot Mij allen die vermoeid en belast zijn en Ik zal je rust geven.””Maar niet alleen rust ook kracht, vrede, liefde, blijdschap en genezing zullen je deel zijn.””Het leven op aarde is geen speeltuin; het heeft een duidelijk doel: dat doel is het vinden van Mij.””Ik hoop dat jij je wilt laten vinden, dan zullen wij nu hand in hand door alle moeite van het leven gaan.””Maar straks samen de onuitsprekelijk schoonheid van de hemel genieten.”
Wordt vervolgd



Gepost op 29-05-2006 om 16:03 uur
365 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Peters dagboek)
Alle verhalen van deze schrijver (clint)

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.