248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Tikkie
...opluchting...
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Gelijkenissen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Stil stond Papa naar buiten te kijken, toen zijn twee kleintjes het kantoor binnenstuiterden.
„Papa! Papa!” hijgden ze, en het meisje voegde eraan toe: „Tikkie is verdwenen!”
Papa draaide zich nadenkend naar hen om.
„Was hij doodgegaan!?” wilde het jongetje weten.
Papa zuchtte eens. Hij keek op zijn kroost neer, en hurkte neer om zijn ogen op hun niveau te brengen.
„Gisteravond kwam ik de kamer binnen.”
Het meisje hield haar hoofdje scheef, haar vragende ogen groot op hem gericht.
„Tikkie lag op zijn rug bovenin de kom,” zei hij ernstig. De kinderen slaakten een zucht...

Dus hun visje was tňch...

„Hij leefde nog,” fluisterde Papa zachtjes.
„Ja!?” kreet het meisje niet minder enthousiast dan haar broertje.
„Hij kon niet meer tegen de kleine kom,” legde Papa uit wat ze al vermoedden. „Ik ben een tijdje bezig geweest hem weer wakker te krijgen.”
Een angstig voorgevoel bekroop de kinderen.
„Na een poosje kwam er weer wat leven in hem,” verzekerde Papa, die vond dat de les nu wel lang genoeg had geduurd, zijn kinderen.
Gejuich was zijn deel.
„De beste plek voor hem leek mij de vijver te zijn,” glimlachte Papa bij de enthousiaste reactie die zijn woorden veroorzaakten.
Een tel later werden er twee neusjes tegen het raam gedrukt, terwijl Papa opstond.

Daar ergens in de vijver zwom Tikkie vrolijk rond!

Een gil deed Papa opkijken.
„Papa! Een reiger!” riep het jongetje om de kreet van zijn zusje te verduidelijken.
Papa zag het ook: nadat hij neergehurkt was om zijn kinderen een lesje over dierenverzorging te leren, moest de vogel daar neergestreken zijn!

De blauwgrijze rover zag Papa op hetzelfde moment als hij hčm, en sloeg zijn enorme vleugels geschrokken uit om op te vliegen.
Papa morrelde met de sleutel in het slot, sloeg de deur open en stapte naar buiten, onder gegil van de kinderen.

De reiger verdween al over het water.

Papa had zijn bril nog niet op, zo vroeg: hij kon het niet scherp genoeg zien.
Toch leek het hem toe, of er iets glinsterends in de lange snavel spartelde...



Gepost op 19-05-2006 om 23:02 uur
468 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Tikkie)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: derkerik
Ik mag dat wel, zo'n wrang verhaal.
Gepost op 19-05-2006 Om 23:11
Life can be hard, sometimes.
Gepost op 19-05-2006 Om 23:16

Door: Arnet
AQch wat zielig!
Gepost op 20-05-2006 Om 14:32

Door: Auke-Willem (AW)
Ouch!

Maarreh, komt er nog een vervolg? Komt Tikkie nu in de zee terecht? Of is dit echt het einde? Wel wrang, maar ook wel weer goed en toch anderzijds jammer. Ben ik nog te volgen?

Mooi geschreven EsQuirrel!!!
Gepost op 20-05-2006 Om 23:45

Door: snow
We voelen echt mee met Tikkie, hoewel hij een beetje de hoofdpersoon is, is hij ook het lijdend voorwerp. Alles gebeurt er met hem zodat de kinderen iets leren.

Het moraal van het eerste deel was duidelijk, maar hierover zit ik nog na te denken.
Gepost op 21-05-2006 Om 12:20

Door: prinses
Ik zit stiekem te verzinnen dat dat glinsterende de ring is, die ooit van hun moeders hand in de vijver is gegleden... en níet Tikkie.

Ik denk dat ik Tikkie te lief ben gaan vinden.
Gepost op 21-05-2006 Om 18:02

Door: derkerik
Ik zag nu pas dat dit een vervolgverhaal is. Dat was me in eerste instantie niet opgevallen. Ik miste ook geen eerdere delen of informatie. Ik heb inmiddels de andere delen ook gelezen. Ik vond het grappig om te zien dat ik nauwelijks extra informatie kreeg die ik nog niet vermoed had.
Ik snap overigens heel goed dat je de eerste 2 delen geschreven hebt. Want je hebt als schrijver die informatie wel nodig om deel 3 te schrijven.
Gepost op 21-05-2006 Om 21:02

Door: prinses
Tikkie tegenstrijdig Derkerik?
Gepost op 21-05-2006 Om 21:06
Haha! ;)
Gepost op 21-05-2006 Om 22:38

Door: derkerik
Blijkbaar ben ik niet duidelijk. Wat ik bedoel is dit:

Je hebt als lezer niet altijd alle voorinformatie nodig om een verhaal te begrijpen.

Als schrijver moet je die voorinformatie vaak wel bedenken omdat er anders ook geen na-informatie is.

Bijv:

Ik bedenk een verhaal over een man die met zijn vrouw aan het eten is en gezellig met haar aan het kletsen is.

Ik zoek een storen element en verzin een telefoongesprek.

Dit telefoongesprek zou zo goed kunnen worden dat het een zelfstandig afgerond verhaal is.

Ik had dat telefoongesprek echter nooit geschreven als ik niet met de maaltijd was begonnen.

Ik hoop dat het zo duidelijk is en mijn excuses als ik nu wat langdradig of overduidelijk ben.
Gepost op 21-05-2006 Om 21:32

Door: prinses
Ik snapte het al heur...
Maar je had het zo leuk neergezet.
En tja..., daar moest ik natuurlijk even op reageren.
Let op: tikkie tegenstrijdig...?
Gepost op 21-05-2006 Om 21:39

Door: derkerik
Stom, ik had het woordgrapje nog niet gezien.
Gepost op 21-05-2006 Om 21:45

Door: prinses
Is niet stom hoor.
Misschien ben je een beetje slaperig...?
Gepost op 21-05-2006 Om 21:57

Door: kiezel
Ha! Heel mooi geschreven, EsQuirrel... Leuke en 'pakkende' stijl.
En nu maar hopen dat het toch nog goed gaat aflopen met Tikkie...!
Gepost op 23-05-2006 Om 08:45

Door:
Toch niet dus...zucht.
Gepost op 31-08-2010 Om 15:53

Tja... =(

Gepost op 31-08-2010 Om 15:54

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.