248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Sleutelrol
01 #002
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
We gaven Sleutelrol nogal op aparte plaatsen in het verhaal aan elkaar over. Het is dus niet echt als posts in 'Hoofdstukken' te verdelen. Meer als 'Posts', dus.
Categorie: Fantasy
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Hier stopt de tekst. Daniëlle. Onbewust glijden zijn ogen van het beeldscherm naar de foto die ernaast staat. Op het plaatje zijn twee gelukkige mensen te zien. Hij staat achter haar, met de armen om haar heen geslagen. Zijn ogen ontmoeten de hare, die liefdevol naar hem opkijken. Daniëlle. Pijnlijke herinneringen komen weer boven. En met die herinneringen verschijnen ook weer de tranen. Het is al bijna een jaar geleden, maar op sommige momenten is het net alsof het pas gisteren was dat de telefoon ging en zijn moeder huilend en compleet overstuur aan de lijn was. Haar woorden hadden hem diep geraakt: „Daniëlle is dood, Harry. Ze is dood. We kregen een ongeluk en… De baby… En nu is ze dood!”
Zijn moeder had hem verteld in welk ziekenhuis ze lag en Harry was met veel te hoge snelheid ernaar toe gereden. Bij nader inzien was het een wonder geweest dat hij zélf geen ongeluk had gekregen. In het ziekenhuis aangekomen bevestigden zijn ogen wat zijn hart niet kon geloven. Al het leven was weg uit het lichaam van Daniëlle, zijn vrouw. Na drie gelukkige jaren was ze hem ontnomen. Ontvoerd naar een plaats waar hij haar niet vandaan kon halen. Dood.
Ook het levenslicht van hun nog ongeboren kind was gedoofd. De dokters hadden hem uitgelegd dat er door het ongeluk een spontane miskraam was opgetreden. Dat, in combinatie met de verwondingen die Daniëlle had opgelopen door het ongeluk, was gewoon te veel voor haar kwetsbare lichaampje geweest.
Gepost op 14-04-2006 om 13:42 uur
407 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Sleutelrol)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door: kiezel
Leuk zo'n samenwerking van jullie tweeën!
Het is wel even slikken op dit trieste moment in het verhaal...
Gepost op 14-04-2006 Om 14:11

Door:
He nee toch.
Nou ben ik wel benieuwd hoe die woorden op het scherm kwamen.
BTW. stond hij op de foto achter haar? Hoe kon hij haar dan in de ogen kijken?
Gepost op 31-08-2010 Om 16:36

Een bepaalde houding van je nek maakt dat mogelijk.

=)

Gepost op 31-08-2010 Om 16:43

Door:
LOL!!! En misschien heel veel flexibiliteit.
Gepost op 31-08-2010 Om 16:46
Er wordt niet gezegd hoe ze achter elkaar stonden. Enige vrijheid (en mindere flexibiliteit) blijft dus een optie.

=)

Gepost op 31-08-2010 Om 16:53

Door:
hmmmm. Kweenie.
Gepost op 31-08-2010 Om 17:22

Door:
Het kan. Net getest.
Gepost op 31-08-2010 Om 19:15

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.