248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Jozef
Door: snow
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Eigen beleving
Geschatte leestijd: ca. 4 minuten

Vanavond heb ik een ontmoeting gehad met een heel bijzonder persoon. Zijn naam is Jozef. Toen ik van lijn 53 naar lijn 50 overstapte zag ik hem vanuit een ooghoek zitten. Een zwerver. Zo een die je in Amsterdam bij bosjes aantreft. Zeker ’s avonds, wanneer ze proberen een slaapplaats te veroveren bij de overvolle opvangplaatsen. Toen ik ging zitten met mijn tas op mijn schoot zag ik het boekje wat hij beet had. Iets met antropologische filosofie in Nederland. Net toen ik teveel dacht dat ik hem aanstaarde en hij mij terugstaarde kwam uit wat ik helemaal niet wilde. Hij stelde mij een vraag en zocht contact. Terwijl ik dat niet wou. Ik weet hoe vasthoudend zwervers kunnen zijn.
“Bestaan die nog?” vroeg hij, naar mijn tas wijzend.
Verdwaasd keek ik hem aan. ‘Wat bedoeld hij?’
“Ichthus… bestaat dat nog?” op het logo wijzend wat op mijn tas stond.
“Ja,” antwoordde ik, “dit jaar alweer 41 jaar.”
“Ik heb in Vancouver in Canada ooit hulp van die club gehad. Ik weet nog hoe mooi ik het vond dat studenten daar zich voor anderen inzetten.”
‘Het schijnt dus zo te zijn dat Ichthus niet alleen in Nederland zit’ dacht ik. ‘Of hij probeert gewoon een beetje bij me te slijmen.’


Omdat ik maar één halte hoefde te reizen stond ik op. Het was wel duidelijk dat hij door moest, maar ook hij stond op om de metro te verlaten. En ik vond het niet erg. Ik was wel nieuwsgierig over hoe hij de Christelijke Studentenvereniging Ichthus had leren kennen. Maar eenmaal op het perron begon hij over andere dingen. Namelijk dat wat zwervers eigenlijk interesseert. Geld, of informatie. Hij wilde beide. Nadat we eerst een tijdje hadden staan praten over Amsterdam, waarom hij niet bij diverse opvangcentra terecht kon, te vol, te duur, was al dicht, hij was niet verslaafd, geen vrouw, geen noodgeval, vroeg hij me om één euro.
Nu heb ik de gewoonte niets aan zwervers te geven tenzij ze een tegendienst geven, zoals een krant of muziek, of wanneer ik tenminste iets van een band heb. Dit vond ik wel zo’n band dat hij wel een euro kon gebruiken en ik wel een kon missen. Alleen had ik vanavond bij Ichthus mijn kleingeld al in het zendingspotje gedumpt. Wat trouwens maar 10 cent was. Meer had ik gewoon niet. Dus ik had helemaal niets om hem te geven. Dit vond ik eigenlijk best wel lullig. Ik kon niet zo bij hem weglopen. 10 cent in de zending en nu niks voor hem.
Maar hij wist nog wel een pinautomaat om de hoek, in dorp Duivendrecht. Ik was die kant nog nooit opgegaan, dus ik wist niet dat om de hoek ongeveer een 20 minuten lopen was. Daarbij werd ik heen en weer geslingerd door twee stemmen; Ga niet… Hoe kun je hem vertrouwen. Het is al half 1 ’s nachts. Wie weet waar hij je heenleidt! En die andere: 10 cent, en nu niets, terwijl het buiten 6 graden vriest.
Ik ben meegegaan. Hij vertelde dat hij uit Zuid-Afrika kwam en nu hier was voor werk. Maar de ‘kennissen’ waar hij zou logeren waren naar Zuid-Afrika gegaan voor een onverwachts sterfgeval. En hij vertelde dat hij jood was. Eigenlijk een Messiasbelijdende jood. Hij vertelde me precies de wetten uit de thora, maar ook complete teksten uit het nieuwe testament om zijn stellingen en argumenten kracht bij te zetten. Stellingen waar ik het toch niet helemaal mee eens was. Dat Jezus niet helemaal zondeloos was, maar zonde op zich had geladen tijdens de tempelreiniging door geweld in de voorhof te gebruiken. Maar dat had geen invloed op zijn bevrijdend werk gehad. Jozef gelooft dat Jezus voor ons bidt en voor ons pleit voor God. Ook regeert Hij naast God aan zijn rechterhand. Ik heb stevig met hem gediscussieerd, die 20 minuten heen en 20 minuten terug naar de pinautomaat. Ik mocht hem vertellen wie Jezus voor mij was. Maar ik heb hem ook veel aan het woord gelaten. Ik was op een bepaalde manier gefascineerd door hem. Hij had gestudeerd, dat kon je zien en horen. Hij had vanaf februari een baan in de computerbusiness op KNSM eiland in een bepaald daklozenproject in systeemonderhoud. Hij was een bereisd man. Canada en Zuid-Afrika. Nu Amsterdam Hij had connecties, maar kon toch op de een of andere manier niet in dit leven vooruit komen.
Toen we weer bij station Duivendrecht kwamen hebben we elkaar de hand geschud, en beloofd voor elkaar te bidden. Daarna hebben onze wegen zich gescheiden.

Terug naar huis bedacht ik me dat dit moeilijk een toevallige ontmoeting kon zijn geweest. Allereerst had hij het logo van Ichthus Amsterdam op mijn tas gezien en me erop aangesproken.
Maar wat me het meest opviel was dat mijn uitgaven deze week zo waren dat ze precies 0 werden, zodat ik 40 minuten met hem mee moest lopen naar de pinautomaat en hem zo kon vertellen wie Jezus echt is. Waarom Hij zondeloos geboren moest worden om ons mensen te redden.
Ik weet niet of het is aangekomen. Zoals ik al zei, hij is een geleerd man, die niet over een nacht ijs gaat. Heer, neem Jozef verder aan uw hand…


Gepost op 25-01-2006 om 01:51 uur
436 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (snow)



Door: yip
Bijzondere ervaring!
Ik weet niet hoe ik gereageerd zou hebben...?!?!

Eén vraagje:
Je schrijft:
'Het was wel duidelijk dat hij door moest......'
Waarom was dat duidelijk?
Ik vind dat als lezer niet zo heel duidelijk namelijk.
Gepost op 25-01-2006 Om 16:00
Ik had eerst een uitleg hiervoor, maar die heb ik later geschrapt, omdat het zo uitgebreid is en volgens mij niet zo relevant. Het was míjn beleving dat hij door moest.
Gepost op 26-01-2006 Om 15:56

Door: Auke-Willem (AW)
Speciale belevinis, Snow.
Hopenlijk kom je hem nog eens tegen. Hier of daar?

Opmerking:
Jozef geloofd dat Jezus voor ons bid en voor ons pleit voor God.

gelooft en bidt.
Gepost op 25-01-2006 Om 17:16
Hij wilde graag mijn telefoonnummer, maar dat heb ik hem geweigerd. Jammer? Misschien
Gepost op 26-01-2006 Om 15:58

Door: yip
Ik begrijp wel dat het jouw beleving was, maar dat ziet te lezer niet.
Begrijp je wat ik bedoel?
Misschien zou je die zin dan iets anders moeten schrijven...
Gepost op 27-01-2006 Om 13:30
Ik zal (na het weekend(sorry daarvoor)) eens kijken wat ik kan doen
Gepost op 27-01-2006 Om 14:45

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.