248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Victor
Tuinier
Door: anneke
Commentaar van de schrijver:
Dit verhaaltje maakt deel uit van een redelijk grote serie columns over mijn gezin. Victor is de jongste zoon uit een gezin met vier kinderen. Omdat hij zo open is, was en is zijn worsteling met groot worden extra goed te volgen. Doelgroep: (chr.) ouders
Categorie: Column
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Hij heeft een paar jaar geleden een hoekje van onze tuin tot zijn beschikking gekregen en doet het leuk. Hij is een buitenmens die geniet van het wroeten in de aarde, geen hekel heeft aan vuile handen en oog heeft voor wat groeit en bloeit.
Hij kweekt allerlei soorten zomerfruit. Maar ja, hij wordt groter en dat tuintje ter grootte van een flinke postzegel biedt hem niet meer genoeg uitdaging.
"Mam, mag ik uw hele tuin bijhouden?"
Dát had ik kunnen verwachten. Ik vond het -ondanks de kwaliteiten van onze Victor - geen prettig idee. Stel je voor... die tuin waar ik jarenlang mijn ideeën en inspiratie in gestopt heb!
"Nouhou..." antwoord ik aarzelend, "Dat mag wel, maar dan zal ik je precies uitleggen hoe ik het altijd doe..."
"Nee hoor, op uw manier zie ik het niet zitten!" Hij moppert nog wat en we gaan elk verder met onze eigen dingen. Toch moet ik er steeds aan denken. Gek eigenlijk, dat ik me er zo druk om maak. Ik heb niet eens tijd om de tuin goed bij te houden, terwijl hij juist heel veel tijd heeft. Bovendien zie ik hem liever werkend in de tuin dan (ik noem maar wat) rondhangend op een straathoek, verdiept in agressieve computerspelletjes of hangend voor de tv. En waarom moet het eigenlijk precies op mijn manier??
Ik ga nog maar eens naar hem toe. "Zeg Victor, nu ik erover nadenk vind ik het wel een beetje gezeur van mij om het precies op mijn manier te willen. Eigenlijk moet ik het gewoon fijn vinden dat je het wilt doen."
"Nee hoor mam," antwoordt hij lief, "Ik begrijp het wel. Het is toch úw tuin?!"
Even later zie ik hem schoffelen en rommelen in de tuin. Precies zoals ik het altijd deed.
Waar staat dat? Laat los en je zult losgelaten worden?
Gepost op 28-02-2005 om 20:47 uur
579 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (anneke)



Door: kiezel
Leuk stukje, heb je dit (en andere van deze columns) ook ergens in gepubliceerd? (ouders als doelgroep).
Het wordt niet direct duidelijk hoe oud Victor is op het moment van het beschrijven, hij blijkt achteraf ouder te moeten zijn dan ik, toen ik begon met lezen, had verwacht. Maar gaandeweg wordt het wel duidelijk.
Leuk!
Gepost op 01-03-2005 Om 11:58
Ja, ik publiceer deze serie alweer een paar jaar in De Fakkel, het orgaan van de Herv. Vrouwen Groepen. En inderdaad, als je zo binnenstapt, weet je de leeftijd niet. De serie is al een eind op weg bij dit verhaal. En bij het begin van de serie wordt vermeld dat Victor 10 jaar is en zo groeit de lezer(es) met Victor mee. ;)
Gepost op 01-03-2005 Om 17:23

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.