248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Leven in elfenland
Jared en Pjotr 2
Door: Masha
Commentaar van de schrijver:
Dit deel gaat over Jared die boos is weggegaan, zijn vader die hem belangrijke dingen vertelt en zijn jeugd.
Categorie: Elfjes
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Jared liep stevig aan het door. Hij was diep in gedachten. Wat was er nu precies aan de hand? Had zijn vader zijn moeder nu echt vermoord of beeldde hij zichzelf dat alleen maar in? Jared wist niet meer wat hij denken moest. Hij had van zijn vader willen horen dat zijn moeder dood was niet van een of andere onpersoonlijke nieuwslezer. Jared kijkt om zich heen. Zijn ogen beginnen al aan het donker te wennen, hij ziet dansende figuurtjes en vlammen opkomen en snel weer doven. Hij keek er verbaasd naar.
Toen zag hij de wonderbaarlijk mooie vrouw in het midden op de verhoging. Ze was prachtig, nee zelf meer dan dat, ze was perfect. Hij kon zijn ogen niet van haar af houden. Om haar heen stond een menigte die stil en geconcentreerd naar de vrouw luisterde. Langzaam begon de vrouw te spreken. De stem was vol passie en duidelijk te horen. Jared hoorde met verbazing de woorden aan. Dit kon niet, het kon niet. Dit kon niet waar zijn. De woorden maalden door zijn hoofd en leken harder te worden. Hij kreunde en duwden handen op zijn oren om zich voor de woorden af te sluiten maar ze zaten in zijn hoofd en kwamen niet van buiten. Hij slaakte een kreet en rende weg, weg van deze vreemde vergadering met deze nog veel vreemdere mensen, weg van alles.
Pas als hij voor zijn huis weer stil staat ontdekt hij dat hij daar naar toe gerent is. Langzaam liep hij het tuinpad op en drukte op de deurbel. Zijn vader deed onmiddellijk open en loodste hem naar binnen.
“Ik zal je alles uitleggen, oké?” Zei hij met een schorre stem.
Jared knikte enkel en liep naar de keuken en pakte een glas water. Hij sloeg het in één keer achterover en liep naar de bank in de woonkamer. Zijn vader wachtte daar al op hem. Hij ging zitten en wachtte op het verhaal van zijn vader.
“Ik ben ooit als een elf geboren. Ik was een vuurelf maar ik had er nogal veel moeite mee om mij aan de regels te houden. Toen ontmoette ik jouw moeder. Ik werd verliefd op haar en ik wou met haar trouwen maar dan moest ik mijn elfenleven voorgoed achter mij laten. Ik wou dat echter niet zomaar doen. Ik vertelde jouw moeder alles en ze geloofde mij en trouwde een paar maanden later met me. Het was niet de bedoeling maar je moeder werd zwanger. Ik wou wel vader worden maar wist niets van half-elfen. Niemand wist daar iets van omdat dit soort dingen bijna nooit voorkwamen en als het gebeurde er een geheim van werd gemaakt omdat mensen slecht voor je waren. Jij werd geboren en alles, behalve jouw temperatuur, leek goed te zijn. Maar toen je drie jaar was kwamen er zachte vonkjes uit je handen. Jij was er helemaal verrukt van en had er al snel controle over, sneller dan een elf zou hebben. We hebben je echter hard gestraft als je ze tevoorschijn toverde, zo hard dat je het niet meer wou doen. Zo werd je steeds meer een normaal kind maar ik wou je vertellen wat er aan de hand was. Dat mocht niet van je moeder want jij zou dan immers nooit meer een thuis hebben. De elfen willen je niet en bij de mensen zou jij je maar een vreemde eend in de bijt voelen. Dus besloot ze te vertrekken en scheiden we.”
Hij zuchtte diep en keek zijn zoon aan.
“Is dit alles?” Vroeg Jared verbaasd.
“Ja, dit is alles wat ik weet, niet veel. Ik heb geprobeerd meer te weten te komen maar ik kon en kan niets vinden. Het is een schande om een half-elf te zijn en dus schrijft niemand erover. Ik heb geprobeerd om informatie te verzamelen maar het lukt niet en niemand komt er natuurlijk voor uit dat hij een half-elf is. Het spijt me, echt waar.”
Jared knikte enkel. Zijn belangrijkste vraag was echter niet beantwoord hoe zat het met zijn moeder? Wie had haar vermoord en was ze wel vermoord?
Gepost op 30-01-2012 om 09:29 uur
90 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Leven in elfenland)
Alle verhalen van deze schrijver (Masha)



Door:
Je schrijft enthousiast door en dat is positief.

Ik ben wel erg benieuwd wat de vrouw zegt, waardoor Jared zo reageert. Ik wil meegenomen worden in zijn gedachtengang. Zoals je het nu beschrijft, kan ik me niet met de hoofdpersoon identificeren en leeft het verhaal niet voor me.

Verder begin je deze post in de v.t. en ga je verder in de t.t. dat is niet consequent.
Ook zitten er nog steeds veel spelfouten in je tekst. Wanneer je je verhaal in bijvoorbeeld Word zou typen, zou je er met gemak de spellingscontrole over kunnen halen en dan het verhaal copieeren in BloCnoot. Persoonlijk vind ik spelfouten erg storend voor een verhaal en ben ik geneigd om af te haken wanneer de schrijver niet eens de moeite heeft genomen om die fouten eruit te halen.

Sorry, maar mooier kan ik het even niet maken als ik eerlijk wil blijven.

Ik hoop dat je wat aan mijn commentaar hebt. Het is opbouwend bedoeld.
...



Gepost op 30-01-2012 Om 09:53

Door:
Wanneer er een reden is waarom je hier niks mee kunt, zou ik het handiger vinden om dat te weten. Misschien kan je de knop *spellingscontrole* niet vinden ofzo. Dan kan ik je daar wel bij helpen. Maar nu reageer ik alleen op wat ik hier zie.



Gepost op 30-01-2012 Om 09:56

Door: EsQuizzy

Een verhaalpost met antwoorden! — en ik zie dat je de moeite neemt om mijn commentaar onder de vorige post serieus te nemen.

Goedzo, Masha. Met die opmerking over hoe Jared het nieuws van zijn moeder had willen horen, en hoe niet, maak je hem erg realistisch in mijn beleving.

Wat betreft het niet meekrijgen van de woorden die Jared van de perfecte vrouw (oh, het wordt interessant! ) hoort... ik ben het niet helemaal met schrijver eens, maar dat is een kwestie van verschillende beleving. Ik ervaar het niet-vertellen van die woorden in deze post als een vertelstijl waarbij jij als de schrijver van dit verhaal vast wel van plan bent om ons op die woorden te trakteren - op het moment dat Jared er aan toe is om over die woorden na te denken, die waarschijnlijk nog steeds in zijn hoofd naklinken. Van mij uit een "prima gedaan", daarvoor. Ik ben benieuwd naar wat Jared daar hoorde.

Prettig ook dat hij weer naar huis vlucht: dat gesprek met zijn vader was hard nodig en Jareds ...
Gepost op 30-01-2012 Om 12:44

Door: EsQuizzy
...twijfel brengt zijn harde, emotionele oordeel in de vorige post wat in balans. Prima opgelost.

Taalkundig gezien... de eerste zin loopt niet helemaal lekker, daar staan een paar woordjes teveel, denk ik?

En het leest soms prettiger als je iets meer gebruik zou gaan maken van leestekens. Die zijn niet voor niets uitgevonden, namelijk.

Ik heb nog een paar puntjes, maar daar zal ik later vandaag nog wel even op ingaan, ok?

Nog wèl dit: op *mijn* computers staat de spellingcontrole altijd uit. Daar heb ik zo mijn redenen voor. Spellingcontrole door een computer is namelijk allesbehalve te vertrouwen.

Ik vertel je vanavond waarom.



Gepost op 30-01-2012 Om 12:50

Door: EsQuizzy
Trouwens, ik heb zo’n vermoeden dat we wel redelijk kunnen raden naar de strekking van de woorden van de vrouw, die naar alle waarschijnlijkheid de naam Gilraen draagt.

Zoals beloofd: vertrouw nooit op de spellingcontrole door een computer: een computer kan geen taalfouten herkennen, die ziet alleen maar spellingsfouten als een bepaalde schrijfwijze van een woord nooit kan voorkomen.

Een computer laat een fout als "ik wordt" rustig staan, bijvoorbeeld.

"Pappa lest de kant as hij thuiskomt" is volgens de spellingscontrole van de computer óók goed.

 

Dus. Altijd zèlf je tekst goed nalezen op taalfouten, de computer kun je eventueel als hulpmiddel gebruiken, maar nooit als meer dan dat.

Als de spellingcontrole van je computer aangeeft dat hij geen fouten meer vindt, wil dat dus niet altijd zeggen dat er ook geen fouten meer in je tekst zitten...

In deze verhaalpost kom ik een paar gevallen tegen die er nooit door de spellingcontrole uitgehaald zullen worden:
Gepost op 30-01-2012 Om 18:50

Door: EsQuizzy

- Jared liep stevig aan het door.
- …de wonderbaarlijk (zonder -e) mooie vrouw
- Ze is prachtig, nee zelfs meer dan dat…
- …ontdekt hij dat hij daar naartoe (één woord) gerend (met een -d) is.
- …doet onmiddellijk open en loodst (van loodsen = leiden, “loost” komt van lozen = een vloeistof dumpen) hem naar binnen.
- …oké?” zegt hij met een schorre stem.
- Jared knikt enkel een en loopt…
- …en scheidden (twee d’s) we.
- …alles?” vraagt Jared verbaasd.

Alle fouten die ik uit deze post haal, worden niet door de spellingcontrole van de computer herkend, omdat al die schrijfwijzen in andere situaties wèl goed zouden kùnnen zijn.

Conclusie: spellingcontrole door de computer is waardeloos.

Zèlf nalezen, zèlf nadenken, zèlf controleren, en laat het door anderen nalezen die de foutjes die je zèlf niet ziet kunnen aanwijzen.



Dat is één van de doelen van bloCnoot:
Gepost op 30-01-2012 Om 19:08

Door: EsQuizzy

…met elkaar delen wat we schrijven en elkaar helpen onze verhalen en ons schrijven te verbeteren.



Gepost op 30-01-2012 Om 19:09

Door: EsQuizzy
P.S. — Als je vragen hebt over de correcties die ik hierboven aangaf, aarzel dan niet. Ik leg graag dingen uit.



Gepost op 30-01-2012 Om 19:18

Door: EsQuizzy
P.P.S. — Kleine rectificatie: ‘gerent’ zou er wèl door de spellingcontrole van de computer uitgepikt worden.

Een schrale troost voor de computer.

Gepost op 30-01-2012 Om 19:21

Door: EsQuizzy
Zo. Van de week mijn nogal uitgesproken mening, die nog van een frustratie van jaren terug stamt, eens even opzij gezet.



Spellingcontrole een kans gegeven zijn nut te bewijzen.



Goed. Ik geef toe dat spellingscontrole een paar punten scoorde:

- het is supernuttig voor wanneer je aan het typen bent en per ongeluk twee toetsen aanslaat in plaats van één: daarmee krijg je dan ook bijna nooit een ‘mogelijk’ woord.

- eigenlijk vloeit dit voordeel voort uit het vorige, maar ik noem het apart: het is supernuttig voor wanneer je per ongeluk de Caps Lock-toets raakt wanneer je de Shift pakt.

- het is supernuttig wanneer je per ongeluk twee hoofdletters aan het begin van een woord typt doordat je de Shift net iets te laat loslaat (of de tweede letter te snel, hihi).

Maar voor die laatste twee moet je in Word wèl die optie áán hebben staan dat ’ie op hoofdletters controleert. Dat is weer een klein minpuntje, maar klein omdat dat ook makkelijk is in te stellen.

Gepost op 03-02-2012 Om 09:15

Door: EsQuizzy


Een ander nadeel dat ik tegenkwam, en dat heeft met het schrijven van verhalen te maken, is dat vooral namen van verzonnen karakters en topografische plaatsen, alsmede woorden uit een zelfbedachte taal, constant aangelicht worden door de spellingcontrole.

Je kunt wel woorden toevoegen aan de woordenlijst, maar dat geldt niet voor het Word-bestand maar voor die computer.
En laat ik nou op verschillende computers aan mijn verhalen werken. Moet ik dus steeds (en dat is ingewikkelder) alle namen gaan zitten ‘voeren’ aan een custom woordenlijst (ziedaar de bron van mijn oude frustratie: spellingcontrole werkt met een woordenlijst in plaats van óók met taalkennis, taalinzicht en taalgevoel).

Maar goed.

Nieuwe conclusie is dus iets milder, maar ik ben er nog steeds voorstander van om mijn spellingcontrole véél meer zèlf te doen dan het aan de compie over te laten.

Computers zijn heel knappe apparaten, maar het zijn nou eenmaal (nog) géén denkende, voelende entiteiten.

Gepost op 03-02-2012 Om 09:22

Door: EsQuizzy


Misschien is dat maar goed ook.



Gepost op 03-02-2012 Om 09:22

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.