248816
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Keiharde dromen s2
397·Kristal
Door: EsQuizzy
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Drama / Roman
Geschatte leestijd: ca. 4 minuten

*** HOOFDSTUK 14 ***


Was de rots, waarop het paleis over Liliaño Stad stond uit te kijken, van helder kristal geweest, dan zou de afdaling die aan het begin van die middag werd uitgevoerd een kleurrijk schouwspel hebben opgeleverd. Het vrolijke effect van de bontgekleurde lichtpatronen van de waterlingen die nu achter elkaar aan door de paleisschacht naar de cilinder halverwege de rotsformatie doken, bleef nu echter beperkt tot de binnenzijde van de schacht zelf.
Omwille van de tijd had koning Silvaeo voorgesteld om ‘aangenaam’ met ‘nuttig’ te combineren en prinses Eliyna tijdens het middagmaal op de hoogte te brengen van de belangrijkste recente ontwikkelingen, zodat de excursie waar vooral de wetenschappers voor zwommen te popelen nog die dag zou kunnen worden gehouden. Hij twijfelde er niet aan dat zijn berekenend nieuwsgierig aangelegde, knappe dochter van de partij zou willen zijn om alles met eigen ogen te kunnen aanschouwen.
Maar de oudste prinses van het drietal had eerst zèlf nog een verhaal te vertellen, waarbij ze aan de reacties van de andere aanwezigen gemerkt had dat het minder ongeloofwaardig klonk dan ze aanvankelijk gevreesd had. Haar verhaal over het wezen op het vlot had tot haar verbazing de grote belangstelling van alle aanwezigen ontmoet.
Al snel wist ze waardoor dat kwam…
Zich onbewust van het feit dat magister Toenak het in stilte voorzien had, had Eliyna vanaf het moment dat de wit met dieproze stralende Malin aan haar werd voorgesteld vriendschap gesloten met de kortharige biologe. En ook nu ze allebei voor het eerst van hun leven door de smalle witstenen buis afdaalden, zwommen Eliyna en Malin vlak achter elkaar, intensief in gesprek over Eliyna’s ervaringen met de rontilli.
Direct beneden Lidhia’s zus peddelde Gabriëlle zwijgend en donker achter de roze gloed van Tirashya aan, die zich mengde met de in de verdere diepte weerschijnende gemengde kleuren van heer Ashtroc de taalkundige, Yanaeka de archeologe en Kharmon ‘de materialist’, zoals Gabriëlle hem in gedachten oneerbiedig was gaan noemen. Daar beneden schemerden het blauw met rood van Lidhia’s vader en het overwegend violet van Lersac de uitvinder, met daaronder de rode gloed van magister Toenak en, helemaal vooraan, generaal Korfos’ groene zweem.
Gabriëlles gedachten dreven via de vraag hoe het rode licht op deze afstand zichtbaar kon zijn naar de les op school, die haar had geleerd dat dit onmogelijk was. Via ‘school’ kwamen ze uit bij Ter Heerdt en de dreigbrief, die volgens Den Engel niet van de aardrijkskundeleraar afkomstig was, maar van de twee jongens die vorige week donderdag tijdens de ochtendpauze zo lelijk tegen haar hadden gedaan…
Juist het meisje, voor wie de brief in mijn kluisje bedoeld was, kwam tegen hen in opstand, realiseerde ze zich plotseling. Maar Rosa heeft die brief nooit gekrégen… Zij was dus helemaal niet voorbereid op wat er maandag uit school met haar gebeurde… Met die gedachte kwam óók het besef: Oh! Zou ze dan in elkaar geslagen zijn omdat ze mij toen, donderdag, geholpen had!?
Dat vond Gabriëlle geen leuke gedachte. Het gaf haar het gevoel dat zij indirect verantwoordelijk was voor Rosa’s verwondingen: als zij niet zo koppig aan die tafel was gaan zitten, hadden die jongens haar nooit lastiggevallen en was dat incident nooit voorgevallen, toch!? Ze bleef die afweging afwezig overdenken terwijl de groep waterlingen hier en daar stopte en geleidelijk verder zwom, de noordelijke gang in naar het punt aan het einde van de rechterarm waar Lidhia de eerste scherf van het Tablet van Grecadec had ontdekt.
Ook de andere uitloper aan de noordelijke gang werd bezichtigd. De wetenschappers waren het er unaniem over eens dat alles wat hier opgeslagen lag aan een verder onderzoek diende te worden onderworpen. Vooral de zachtgeel glimmende Khandra met het zwarte haar was opgetogen over de voorwerpen uit de luchtwereld, al was het gros daarvan onmiskenbaar vergaan.
Terug ging het, naar de cilinder, terwijl Gabriëlle worstelde met de vraag of Ter Heerdt haar nou wel of niet bedreigd had — of waren dat slechts verbale implicaties geweest? Hij had hoe dan ook mooi de vruchten kunnen plukken van de dreigbrief waarvan hij waarschijnlijk niet eens op de hoogte was, bedacht ze geïrriteerd, terwijl Lidhia’s lichaam rilde bij Gabriëlles herinneringen aan zijn handen op haar intieme plaatsen…
Maar wàcht! trapte haar verstand plotseling op de rem, terwijl ze in de fysieke wereld schuin onder Tirashya naar links draaide, de oostelijke gang in. Als die dreigbrief niet van hèm was, dan heeft hij dus nooit gedreigd met het vermoorden van ànderen!
Ineens zag ze haar situatie vanuit een ander gezichtspunt. Haar mond opentrekken over wat Ter Heerdt met haar uitspookte was misschien niet zo gevaarlijk voor anderen als ze vanwege die brief aangenomen had… Maar nú was het nog de vraag of ze het vanwege haar eigen veiligheid zou durven, àls ze haar eigen lichaam ooit weer onder controle zou krijgen…
Ze overwoog de mogelijkheid om Lidhia te vertellen hoe zij in háár lichaam zonder moeite kon praten. Maar daar zag ze tòch nog maar even vanaf, omdat dat bijna zéker tot opname in een gesloten inrichting zou leiden, zo vreesde ze. Of zou Lidhia de waarschuwing van magister Toenak óók opgepikt hebben?
Ze wist het niet.
Terwijl de groep de ronde kamer met het ‘aambeeld’ bekeek en Lidhia’s vader het één en ander vertelde, fluisterde Gabriëlle zo onopvallend mogelijk tegen zichzelf: „Lidhia, ik denk dat het idee van magister Toenak om zo weinig mogelijk te zeggen, héél verstandig is van hem. Denk je óók niet?” Bijna ogenblikkelijk voelde ze zich schuldig over het gebrek aan vertrouwen dat ze in haar onderwatervriendin stelde, die nu boven water lag te slapen in de logeerkamer bij meneer en mevrouw Feenstra thuis maar hier in haar eigen wereld met haar meeleefde. Ze stelde zich zo voor dat Lidhia op dit moment héél gefrustreerd zou zijn over het feit dat zij vanuit Gabriëlles lichaam nauwelijks kòn praten…
„Volgt u mij alstublieft,” hoorde ze Lidhia’s vader zijn verhaal afsluiten en de groep uitnodigen in de mijnschacht af te dalen.
Ze haalde eens diep water en glimlachte onzeker naar Tirashya, die niet bij haar uit de buurt was te slaan en de glimlach direct beantwoordde: „Ik ben benieuwd naar die lichtende letters van jou!”
Gabriëlle knikte haar toe, bang om net zo doorzichtig te zijn voor de scherpzinnige Tirashya als eerder voor de magister…

Gepost op 23-11-2011 om 21:16 uur
162 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)



Door:
Oeeeh leuke post.

Hopen dat Gabriëlle als ze weer in haar eigen lichaam plaats vind alles aan
Den Engel verteld of Magda misschien eerder.
Ben benieuwd wat er allemaal komt.
Heel spannend!
Gepost op 23-11-2011 Om 21:25

Dank je, Yanaika!

=)

Gepost op 23-11-2011 Om 23:04

Door: Rapunzel
Mooie post, Quizzy!

Fijn even een beetje een "samenvatting" van het gebeuren in Gabriëlles gedachten... haalt weer even een paar dingen op.

Ik snap je bedoeling met de waterlingse variant van "ergens voor staan te popelen", maar als ik het lees loopt het niet lekker… Kweenie... zou er nog een andere optie zijn... kan zelf zo gauw niks bedenken...
Ach, laat maar gewoon lekker zo staan.. went wel als ik het vaker lees, haha

Oh, en klein detail: moet 396 dan niet afgesloten worden met HOOFDSTUK 13??

Gepost op 23-11-2011 Om 21:49

…er voor stonden te popelen…
…er voor zwommen te popelen…

Ik zie het probleem niet: het is zelfs een klankverwantschap!

Oh, misschien doe ik die ‘afsluiting H13‘ nog wel. Misschien ook niet. =)

Gepost op 23-11-2011 Om 23:03

Door: EsQuizzy
...Misschien haal ik ze allemaal nog wel even weg!

Gepost op 24-11-2011 Om 13:30

Door:
Mooi post. Vooral de eerste alinea.

paar dingetjes:

zwemmen te popelen,ik denk er hetzelfde over als Rapunzel.

belangstelling ontmoet? opgewekt?

Verder vind ik het wel goed dat je toch even contact houdt met boven water. Door de lengte van het verhaal raakt de rek voor mij uit de spanningsboog. Als je begrijpt wat ik bedoel. Maar nu haal je de spanning weer een beetje aan. Ik ben nu zelf op het punt beland dat ik zoetjes aan wat antwoorden zou willen hebben. Veel vragen staan nog open. Zoveel, dat ik niet eens meer weet welke allemaal.

Gepost op 25-11-2011 Om 10:21

Dank je, Schrijver!

...zwommen te popelen: denk je er helemaal hetzelfde over als Rapunzel? Paar keer lezen nog dan, die zin. =)

Euhm... ‘belangstelling ontmoet’, in dit geval. Personificatie. =)

Ja, ik begrijp wat je bedoelt. De verminderde elasticiteit zou verminderen wanneer je het hele verhaal achter elkaar leest, wat de spanningsboog weer ten goede zou komen.

Iedereen wil al vanaf post 1 antwoorden hebben, dus dat jij nu pas zoetjes aan wat antwoorden zou willen hebben is een scherpe weergave van jouw engelengeduld! =)

Welke vragen... Tja, hoe moet ik dan duidelijk maken dat ik de laatste tijd toch ècht wel bezig ben geweest met het geven van antwoorden... Maar als je de vrágen niet meer weet... tja... =D

*grinnik*

Dank je voor je uitgebreide reactie, Schrijver.

=)

Gepost op 25-11-2011 Om 10:35

Door:
Hoe bedoel je, paar keer lezen dan nog.?

personificatie: Ik snap wat je bedoelt. Kan ook.

In 1 keer lezen is idd het beste.
Moet je m wel eerst afhebben.
Gepost op 25-11-2011 Om 10:59

@ "Paar keer lezen nog" : lees nog eens de héle reactie van Rapunzel op dat popelen. =D
Kortom: het went wel. =)

@ personificatie: zo nu en dan vind ik origineel taalgebruik leuker dan standaard taalgebruik. =)

@ af hebben: nog éven geduld, dan. =D

=)

[imghttp://www.betacygnus.nl/graphs/EsQ_lm.png[/img]
Gepost op 25-11-2011 Om 14:19

Door: EsQuizzy



Gepost op 25-11-2011 Om 14:20

Door:
Ik bedoelde ook de hele reactie, EsQuizzy. Ik leer je onderhand goed kennen en ik weet dat je dit niet zult veranderen alleen omdat wij het een beetje vreemd vinden staan. Daar ben je eigenwijs genoeg voor. Dus wij hebben geen andere keus dan er aan te wennen. Maar daar ben ik ook al aan gewend en daar houd ik ook wel van. Je weet in ieder geval wat je wilt.
Maar dat neemt niet weg dat ik het nog steeds een beetje vreemd vind staan. En daar blijf ik bij.

Gepost op 25-11-2011 Om 14:48

Dat mag, maar staat het vreemder dan "horen hoe de heremietkreeft in zijn schelp zit..."? Die vond iedereen grappig. En vaker heb ik dat soort dingen gedaan die serieus vreemder waren en verder van de originele spreekwoorden en gezegden en zegswijzen af stonden.

Of is het juist het feit dat deze zo op het origineel lijkt, waardoor je struikelt? Dat kan ik mij goed voorstellen namelijk.

Ik sta dus open voor suggesties voor betere alternatieven.





Gepost op 25-11-2011 Om 15:03

Door:
Wanneer popelen de betekenis heeft van gespannen uitkijken of ongeduldig wachten, dan vind ik dat niet zo passen bij zwembewegingen. Iemand is dan aan het zwemmen en popelen tegelijk. Popelen geeft bepaalde bewegingen die zich niet goed met zwembewegingen laten rijmen. Wel met staan. Iemand die staat te popelen staat stil en toch ook niet helemaal.

Kun je niet gewoon zeggen dat ze popelden van ongeduld?
Gepost op 25-11-2011 Om 15:39

Als ik dat doe, Schrijver, doen ze dat dan niet net zo goed met zwembewegingen? =?

Gepost op 25-11-2011 Om 15:50

Door: Rapunzel
Zal idd zijn, dat het veel op het origineel lijkt, want idd die andere waterlingse varianten vind ik altijd bijzonder goed gevonden en super leuk! Maar daar verander je volgens mij ook meer dan slechts één woordje aan, toch?

Iets van watertrappelen misschien??

Gepost op 25-11-2011 Om 15:44

Dus je bent er nog niet aan gewend geraakt? Hoe vaak heb je die zin al gelezen intussen?

=)

Gepost op 25-11-2011 Om 15:51

Door:
Gepost op 25-11-2011 Om 15:46

Door: Rapunzel
Keertje of 20...
Gepost op 25-11-2011 Om 15:53

=D

*thums up*

Gepost op 25-11-2011 Om 16:02

Door:
Zeg jij het maar. Wat doen de waterlingen in rust? Zweven ze ook wel eens zonder zich te bewegen?
Gepost op 25-11-2011 Om 15:53
Ja, dan zinken ze heeeeeeel langzaam naar de bodem.

Maar kan iemand mij de oorsprong van het woord "popelen" eens vertellen? Want ik zie het niet als een bepaalde beweging.

Dan zou een kind ook staan te popelen om naar de wc te gaan... En die associatie heb ik er niet bij...

*bloempje*

Gepost op 25-11-2011 Om 16:06

Door:
Googelen op Popelen geeft genoeg informatie.
Welke associatie heb jij bij popelen?

Gepost op 25-11-2011 Om 16:14

Ik zal er eens op googelen. =)

Gepost op 25-11-2011 Om 16:20

Door: Rapunzel
Je mag zelf kiezen

1. In het etymologisch woordenboek staat dat het `klankschilderend gevormd` is. Popelen is dan mompelen of prevelen.

2. Verder zou het af kunnen stammen van Begijnen. De Begijn was iemand die voortdurend gebeden prevelde. Het zuidnederlandse woord popelen betekende gebeden prevelen en in het Frans is dat papelart.

3. Ook voor een snelle beweging van het hart gebruikt men het woord popelen.

4. Populieren zijn bomen waarvan de bladeren bij het minste zuchtje wind bewegen. Zij geven dus een tamelijk onrustig beeld, zodanig dat dit de aanleiding is geweest tot het ontstaan van het werkwoord popelen.
Gepost op 25-11-2011 Om 16:22

Ik vind vier het beste bij onze invulling passen. Maar die past m.i. óók bij zwemmen.

=)

Gepost op 25-11-2011 Om 16:30

Door:
Zwemmen is een tamelijk onspannen beweging, in tegentelling tot popelen.
But, your game,your choise.
Gepost op 25-11-2011 Om 16:37

Inderdaad. My choice. =)

Ik heb nog geen beter alternatief gezien of bedacht, dus laat ik het nog staan. =)

Gepost op 25-11-2011 Om 18:31

Door: EsQuizzy
Trouwens, Schrijver, volgens mij brengt Tirashya hierboven één van de vragen die je zou kunnen hebben redelijk goed onder woorden.



Gepost op 25-11-2011 Om 19:18

Door:
Had gekund, maar die vraag had ik niet. Mijn vragen hebben meer te maken met de wereld boven water.
Gepost op 25-11-2011 Om 19:27
Aha. Nou, dan ben je alweer een stap dichterbij ze te herinneren…

=)

Gepost op 25-11-2011 Om 19:34

Door:

Ja.

Gepost op 25-11-2011 Om 19:58

Door: EsQuizzy

Kleine wijziging doorgevoerd t.b.v. de continuïteit in de karakteromschrijving van prinses Eliyna.



Gepost op 23-03-2012 Om 11:45

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.