248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Schoenen
Door: gerlinde
Commentaar van de schrijver:
Tot nu toe een van mijn eigen favorieten
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

‘Hé, kijk uit man!’
Rupert kijkt verschrikt op en ziet een boos gezicht langs schieten. Hij mompelt snel een excuus, ook al was het niet zijn schuld. Hij zorgt er wel voor niet in de weg te lopen. Z’n handen glijden dieper in zijn zakken. Het ringetje van zijn fietssleuteltje draait tussen zijn vingers. De stoep is een beetje verzakt. In een onregelmatig patroon ontsieren plakken kauwgum de straat. Als hij schoenen gekocht heeft, kan hij misschien nog even bij de boekhandel langs. Kijken of deel zeven al uit is.
Langs hem heen lopen allerlei mensen. ’t Is druk. Eigenlijk gaat hij liever doordeweeks de stad in. Helaas is dat niet gelukt de afgelopen week. Kissies schoppen tegen een blikje. Ongepoetste pumps wiebelen over de straat. Een border collie met roodbonte zakdoek kijkt hem even aan en trippelt verder.
Voor de etalage blijft hij even staan. Er staan alleen zwarte schoenen. Een verkoopster loopt met een doos door de winkel. Rupert wipt het ringetje van zijn vinger en duwt de deur open. De vloerbedekking is mooi steenrood met grijze lijntjes in een ruitpatroon. Achterin de winkel staan de herenschoenen. Rij na rij staan ze te glimmen.
‘Goedenmiddag, kan ik u helpen?’ vraagt een verkoopster met dikke kuiten in een glanzende panty.
‘Eh ja, ik wil nieuwe schoenen.’
‘Heeft u al wat in gedachten?’
‘Bruine, bruine schoenen graag.’
‘Gaat u maar zitten, dan neem ik de maat op.’
Rupert trekt zijn schoenen uit, terwijl de verkoopster haar meetinstrument te voorschijn haalt. De schuif raakt zachtjes zijn grote teen. Even later gaat ze op zoek naar maatje 41.
Een klein meisje probeert rode schoentjes uit. Haar ogen schitteren. ‘Hoi.’ Zegt ze als ze voorbij loopt. Het leer knerpt zachtjes.
‘Dáág.’ Rupert glimlacht.
De verkoopster komt terug met een stapel dozen. Ze trekt er één open en begint de veters los te maken.
‘Ik wil brúine schoenen.’
‘Oh, dan zal ik deze even apart zetten.’
Schoen na schoen wordt gepast. Te krap, rare gesp, te hoog. Netjes haalt ze nieuwe schoenen tot er een stel wel bevalt. Als ze dit stel inpakt en meeneemt naar de kassa, zegt ze: ‘Deze lijken wel veel op uw oude schoenen.’
‘Geeft niks. Deze zijn goed.’
Rupert telt netjes zijn geld uit. Even later staat hij buiten met de doos onder zijn arm. Naast het bankje voor de winkel, pikken musjes op de grond. Ze vliegen verschrikt weg als hij te dichtbij komt. Hij kijkt even op zijn horloge. Er is nog net even tijd om langs de boekhandel te gaan.
Gepost op 11-01-2005 om 12:17 uur
763 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (gerlinde)



Door: Auke-Willem (AW)
Leuk verhaaltje, nodigt uit tot een vervolg. Het zevende deel uit welke serie?
Gepost op 11-01-2005 Om 14:39

Door: snow
leuk... Alleen mis ik de moraal nog een beetje. Of is dat niet nodig?
Gepost op 11-01-2005 Om 16:08

Door: kiezel
Ik sluit mij bij Hawkeye aan, dus ik wacht op deel 2 met deel 7
Gepost op 11-01-2005 Om 16:44

Door: brechtje
waarom een vervolg en een moraal? Er zit genoeg in om zelf in te vullen. Prachtige details, Gerlinde. Door de korte zinnen zit er vaart in. Let op dat je die niet doorbreekt door een zin met bijzin. (de verkoopster die het stel meeneemt naar de kassa)
Gepost op 11-01-2005 Om 19:42

Door: joost
Ja, zo heeft ieder een eigen verhaaltrant. Erg mooi vind ik de details over het fietsensleuteltje in de broekzak.
Gepost op 11-01-2005 Om 21:12

Door: DFreeze
Erg leuk geschreven! Zonder Rupert te beschrijven, krijg je, doordat je door de ogen van Rupert meekijkt, een beeld van deze (jonge)man. Beetje verlegen, ogen terneer geslagen, observerend maar niet zo spraakzaam...
Ik vond het aangenaam lezen, al was het jammergenoeg maar zo kort.

ga zo door!
Gepost op 13-01-2005 Om 14:27

Door: EsQuizzy
Voor een kort verhaal is deze trant van schrijven prima, dit verhaaltje is inderdaad sterk op zichzelf. Een langer verhaal zou toch wel vragen om wat meer afwisseling in de zinsopbouw, vermoed ik. Daar lijkt dit mij wat te 'staccato' voor.
Gepost op 14-01-2005 Om 12:49

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.