Keiharde dromen 215 Afhankelijk Door: EsQuizzy Commentaar van de schrijver: Categorie: Drama / Roman Geschatte leestijd: ca. 3 minuten
Een stille, ontroerde glimlach tekende het gezicht van Den Engel op het moment dat hij de deur van Lokaal 48 naderde voor de wekelijkse bidstond. De glimlach was een masker; de ontroering een uiting van zijn hartsgesteldheid en de stilte een gevolg daarvan. Hij stopte bij de vrolijke muurschildering; luisterde even. De glimlach won iets aan intensiteit: er klonk muziek uit het gewijde lokaal. Hij herkende het voorspel van een bekend lied, en inderdaad klonken daar de eerste woorden al. Zijn boodschap en verzoek van de dag ervoor hadden hun uitwerking niet gemist: hij had gehoord dat er meer leerlingen bij de speciale bidstond voor Rosa waren geweest dan het lokaal herbergen kon. Tot hier in de gang hadden ze gestaan. Verscheidene leerkrachten en medewerkers hadden zich spontaan gemeld om mee te bidden. En ook nu weer hoorde hij de zware bariton van conciërge Schuller onder alles door dreunen. Tjonge, die man kon mooi zingen! Omzichtig opende hij de deur en schoof naar binnen. Nu brak de glimlach ten volle door op zijn gezicht: het hele lokaal was weer gevuld! Achter in de hoek zat Jantine van Gorkum, de biologiedocente met het lange, rode haar. Schuller stond bij het raam. Naast elkaar, vóór de conciërge, zaten de beide docentes Nederlands: Paula de Wit en Jansje Aalders. Hij was niet verbaasd te zien dat Erik van der Lee één van de twee gitaristen was. En als hij zich niet vergiste zag hij daar achter in de hoek een stukje van het blonde fijne krulletjeskapsel van Lenie Guijt, de jonge docente tekenen. En daar vooraan onder het schoolbord zat Jolanda, van de administratie. Al deze medewerkers hadden een plaatsje gevonden tussen de leerlingen die uit alle lagen van de scholengemeenschap afkomstig waren. Hè! — waar kwam ineens dat brok emotie vandaan, dat zijn lip deed trillen? Hij zuchtte eens diep; verbaasd over de vibratie die daarin lag. Wat hield hij van deze school! En wat een bijzonder moment was dit! Hij wist het: ook dit moment zou voor de eeuwigheid als één van de mooiere van zijn leven te boek komen te staan. Wat een saamhorigheid ervoer hij hier! Leerlingen en leerkrachten die samen, op eigen initiatief, komen bidden… Uit allerlei kerkelijke achtergronden en milieus, broederlijk schouder aan schouder… Kon het mooier? Wat een kracht moest hiervan uitgaan! Rosa zou het prachtig vinden om te horen van deze opkomst! De gedachte alleen al verstevigde de glimlach op zijn gezicht. Een volgend lied werd ingezet. Ongeveer vijftig stemmen smolten samen tot een spontaan meerstemmig koor, waarin ook hij zijn stemgeluid liet oplossen. „Welk een Vriend is onze Jezus, Die in onze plaats wil staan! Welk een voorrecht dat ik, door Hem, altijd vrij tot God mag gaan! Dikwijls derven wij veel vrede…” …Weg was het vredige gevoel. Hij fronste; stopte met zingen. Wat zong hij daar ook alweer? Dikwijls derven wij veel vrede… Terwijl het koor lustig verder zong, keek Den Engel lichtelijk verstoord het lokaal rond. Wat jammer — en wat vreemd — dat die fijne emotie ineens weg was! Op dit moment miste hij die vrede inderdaad! Zijn ronddwalende blik werd gevangen in die van Chantal Makkink uit vwo-5, die zo te zien een vergelijkbare ervaring had als hij en ook met zingen gestopt was. Naast haar zat haar jongere Indiase zusje Esther met gesloten ogen op te gaan in de bekende tegenstem. Chantal bleef hem strak aankijken, maar knikte eerst en schudde toen vragend haar hoofd, waarbij ze haar schouders en wenkbrauwen optrok. Hij knikte terug, ten teken dat hij haar begreep. Even vouwde hij zijn handen en stak ze omhoog, zodat zij ze kon zien. Daarbij trok hij bezwerend een wenkbrauw op naar het donkerblonde meisje, dat in antwoord op zijn gebaar ook haar handen vouwde en bevestigend knikte terwijl Den Engel het lokaal weer uit glipte. Hij had een onbestemd gevoel dat er ergens iets mis was. Goed mis. Maar… „Wáár, Heer?” vroeg hij hardop, terwijl hij langzaam terugliep naar de uitgang van het bijgebouw. „En… wàt!?” Eens te meer besefte hij hoe afhankelijk van de Almachtige ook hij was in zijn taak. Hij stapte naar buiten, waar intussen grote sneeuwvlokken de lucht vulden.
Gepost op 29-01-2010 om 20:31 uur 241 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (Keiharde dromen)
Alle verhalen van deze schrijver (EsQuizzy)

Door: inem

Deze post is, ontroerend... en heel goed. Werd er echt even stil van. Prachtig dat er zo veel mensen ook naar de bidstond zijn gegaan voor Rosa! Dat is echt geweldig! En dat er dan nu ook heel het lokaal vol zit is helemaal bijzonder... En indeed, Rosa zou het echt geweldig vinden als ze dit wist, dat weet ik wel zeker. Welk een vriend is onze Jezus Mooi lied vind ik dat! Opzich snap ik het wel dat meneer den Engel opeens stopt met zingen, als het over vrede]/i] gaat, terwijl hij juist de vrede zo mist. Als je de rest van de tekst ziet van het lied: Dikwijls drukt ons zonde neer, Juist omdat wij t al niet brengen In t gebed tot onze Heer. Dan denk ik, laat ze alsjeblieft nog meer bidden voor Rosa... en, Laat het goed komen...wát er ook mis is...en waar. Hoop dat den Engel daar snel achter komt. Is dat gevoel er opeens, dat hij denkt dat er ergens iets goed mis is? Ik vind dit 1 van je mooiste posts

Gepost op 30-01-2010 Om 21:21

Dank je wel, inem! =) Ja, dat gevoel is er opeens — zowel bij Den Engel als bij Chantal Makkink. Op de één of andere manier maakt de Heer hen duidelijk dat er ergens iets mis is. Hoe Hij dat doet, weet ik niet. Maar ze snappen allebei dat er iets aan de hand is. Soms kun je ineens het gevoel hebben dat je ergens voor moet bidden, terwijl je niet weet waarvoor. Ken je dat? Persoonlijk geloof ik dat zoiets weleens een vorm kan zijn van "de stem van de Heer", die tot je hart spreekt. Waar het om gaat is dat Den Engel tot actie overgaat (en gebed), en Chantal kan als het lied uit is, aangeven dat er gebeden moet worden voor meneer Den Engel en de onbekende situatie omdat er "iets" aan de hand is, al weet niemand nog wat dat is. Wat denk je zelf daarover?

Gepost op 30-01-2010 Om 21:37

Door: inem

Oepsz, dat schuingedrukte, moest eigenlijk niet helemaal - maar, tis leesbaar, dus. Vind trouwens dat stukje - tussen Den Engel en Chantal mooi - en super realistisch. Ik zie het ongeveer wel voor me. Mooi gedaan! Weet je wat ik grappig vind, dat je je post zo eindigd, met, -grote sneeuwvlokken in de lucht - , en ... hier sneeuwt het nu ook, dus heb k ook weer een beetje idee hoe het er buiten daar uitziet.(bij mn Den Engel) De zon, of juist, regen of juist sneeuw. Nu stel ik me t een beetje grijzig voor daar buiten Zomaar een gedachte hoor.

Gepost op 30-01-2010 Om 21:28

Tja... hihi... Waar denk je dat ik de inspiratie voor die laatste regel vandaan heb? =D

Gepost op 30-01-2010 Om 21:43

Door: inem

Ah daar kreeg je dus de inspiratie van de laatste regel van.

Gepost op 30-01-2010 Om 21:57

Door: EsQuizzy

INHOUDELIJKE OPMERKING Ter Heerdt is met terugwerkende kracht docent aardrijkskunde geworden. Sorry voor het ongemak, het is een noodzakelijke wijziging. Details zijn voor zover ik het kan zien door het hele verhaal heen aangepast. Mochten jullie nog details tegenkomen die niet met deze wijziging stroken, meld het me dan alsjeblieft. Dank je wel!

Gepost op 31-01-2010 Om 23:00

Door: inem

Oké! Zo veel ongemak geeft het vast niet!

Gepost op 01-02-2010 Om 18:54

Misschien moet je als lezer even wennen aan een paar dingen die ineens anders zijn. =)

Gepost op 01-02-2010 Om 19:08

Dank je wel, Linda! =)

Gepost op 11-04-2010 Om 17:53

Door:

iets was mis als rosa nou maar niet dood is door die TERHEERDT

Gepost op 14-07-2011 Om 11:04

Doe dat nou niet... Je bent nog niet bij 300. =)

Gepost op 14-07-2011 Om 19:54

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.