248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Star Survival Camp
Redden-Eileen
Door: Tara
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Emerald Island, 12 juli

Eileen werd wakker doordat iemand luid op haar deur bonste. Geschrokken klom ze uit bed en sloeg ze een badjas om. Ze opende de deur en zag dat Denny Cortez voor ervoor stond. Eileen had hem slechts één keer ontmoet gedurende de week die ze nu al op het eiland bivakkeerde. Het was een kleine, mollige man met een baseballpetje op en een T-shirt aan waarop stond: I am irresistible! Denny zag eruit alsof hij elk moment een toeval kon krijgen, inclusief zenuwtic bij zijn linkeroog. 'Eileen, je krijgt vijf minuten om je aan te kleden en je tas te pakken. Je vliegtuig vertrekt om exact 7 over 3.' Hij was verdwenen voor Eileen de kans had te vragen waarom zij weg moest en wat er nu eigenlijk aan de hand was. Alles was al vreemd geneog geweest de laatste paar dagen. Op het typen van enkele brieven na, had ze niets hoeven doen. De andere bewoners van het luxe huis praten nauwelijks met haar en toen ze had geprobeerd te vragen waarom ze naar Emerald Island had moeten komen, hadden ze haar alleen maar zwijgend aangekeken. Nu dit weer! Dylan kon maar beter een heel goed excuus hebben om haar zo van hot naar her te laten bazen!
Toen ze met haar koffer op de landingsplaats kwam stond er een helicopter klaar. Eileen werd naar binnen getrokken waarna het ding onmiddellijk de lucht inging. Nadat Eileen haar gordel had vastgemaakt barstte ze los tegen de piloot, de enige andere inzittende. 'Wat is hier in vredesnaam aan de hand? Waar moet ik heen en wat moet ik daar doen? Ik begin dit aardig zat te raken!'
Er viel een korte, onaangename stilte. 'U bent uitgekozen om de zes jongeren die u hebt gezien op de schermen te begeleiden. We zijn ze kwijt, enkele camera's zijn beschadigd door de tropische storm van even terug en van een paar andere is het beeld simpelweg zwart geworden. We weten niet hoe dat kan. Sommige van de kids zijn erachter gekomen dat we ze filmen, we zijn bang dat ze gekke dingen gaan doen. U moet ze kalmeren en ze ervan overtuigen dat we niets kwaads in de zin hebben.' Eileen wist even niet wat ze op deze dwaze opdracht moest zeggen. 'Die jongeren zijn niet achterlijk! Ik heb werkelijk niet voldoende fantasie om een plausibel verhaaltje in elkaar te flansen. Breng me terug, ik wil naar Chicago. Ik vind wel een andere baan waarbij ik niet voor bazen hoef te werken die kinderen exploiteren.'
'We helpen ze alleen maar, juffrouw. Die kinderen hebben problemen, hun ouders hebben ze niet voor niets hiernaartoe gestuurd. We kunnen niet terug, u bent de enige hoop. Als u die kinderen niet vindt, wie weet wat er dan kan gebeuren? We zullen dan niet meer in staat zijn ze te helpen zoals we tot nu toe gedaan hebben. Het hangt van u af of ze allemaal heelhuids terugkomen...'
Gepost op 07-01-2010 om 09:39 uur
116 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)



Door:
Ja, ga door, ga door, je bent er bijna!
Gepost op 02-02-2010 Om 20:09

Door: hope
Ik zie uit naar het vervolg.
Gepost op 04-02-2010 Om 23:58

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.