 |
| ||||
|
Tara was half in slaap gedut toen de taxi stil hield bij een enorme villa. Het had veel weg van een Barbie-kasteel met de torentjes, serres en balkonnetjes met gietijzeren hekjes. Tot overmaat van ramp waren de muren roze gepleisterd. Roze! De tuin was groot en groen. In een hoek was een groot zwembad met palmen eromheen. Een oprijlaan leidde naar een paar parkeerplaatsen. Tara's moeder stapte uit en opende de poort met de sleutel die ze hadden toegestuurd gekregen. In de hal was het kil. Een grote stapel koffers lag in een hoek vredig tegen de gebeeldhouwde leuning van de brede, met een rode loper belegde trap geleund. Tara keek er echter niet naar. De meubels van het gemeubileerde huis en de stoffering van het gestoffeerde huis (Dat zal jullie zoveel tijd schelen!) waren verbazingwekkend. Roze zijde op de muren, roomkleurige kleden op eikenhouten vloeren en overal antieke tafeltjes, Chippendales en afgeladen boekenplanken met zoete romannetjes. Op andere planken stonden porseleinen beeldjes. De meeste waren niet om aan te zien. Aan de wand hingen Victoriaanse prenten en de vensterbanken waren overladen met halfdode planten. De bewoonster (Tara kon zich niet voorstellen dat er een man was die zijn huis zo inrichtte) moest erg dol zijn op kunst en kitsch èn een flink gevulde beurs hebben. Haar ouders waren al net zo sprakeloos als Tara zelf. Uiteindelijk zei haar vader toonloos: ‘Ga boven maar een slaapkamer uitzoeken, Tara. De grootste aan de voorkant, die met het balkon, is voor je moeder en mij.’ Tara rende de trap op en bekeek de kamers uitgebreid. Er waren minstens zes slaapkamers waarvan er vier een in meer of mindere mate moderne badkamer hadden en twee ook nog een zitkamer. Tara koos een middelgrote kamer met lichtgroen behanf en parket op de vloer. De kamer werd grotendeels gevuld door een kingsize bed met een crèmekleurige hemel en een zachte sprei. Verder was er een reusachtige kast waarin nog allerlei ouderwetse kleding hing, die Tara erg interesseerde. Na zich een tijdje te hebben vermaakt met het uitzoeken van de mooiste kasjmieren sjaal, sloeg ze er één van om. Behalve het bed en de kast was er een klein, rozehouten bureautje met een typemachine erop en een hoekje met twee met groen satijn overtrokken fauteuils en een klein tafeltje. De aangrenzende badkamer had lichtblauwe tegeltjes, een grote badkuip op pootjes en een mooie toilettafel met drie vergulde spiegels. Een poederdoos en wat flesjes stonden te wachten op een gebruikster. Ook was er een vrij nieuwe wc en een wastafel met een medicijnkastje erboven. Tara ging weer terug en begon de prulletjes die haar niet bevielen weg te halen. Een uur lang werkte ze stevig door, toen was de kamer vrijwel vrij van afzichtelijke beeldjes en schilderijen. Het stapeltje boeken dat ze vond legde ze op het nachtkastje. Het zou wel grappig zijn ze een keer te lezen. Tara liet zich op het bed zakken. Wat voelde dat heerlijk zacht en aanlokkelijk aan! Ze besloot om even te gaan liggen. Ze was doodmoe van de reis en de nieuwe indrukken. Al snel viel ze in slaap. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||
