 |
| ||||
|
Die middag hadden de meisjes nog even zitten spelen bij Lianne thuis, maar waren later in de middag terug gegaan om te kijken naar de vorderingen. Het was tegen de avond dat Sanne terugkwam. "Het is helemaal klaar," zei ze voldaan, smerig van top tot teen, na een dag helpen met de verhuizing. Ze vertelde dat Linda met haar vader patat ging halen en dat de hulptroepen inmiddels weer naar huis gegaan waren. "Gaan we ook patat halen?" vroeg Sanne met een lieve glimlach die ze speciaal bewaarde voor dit soort momenten. Lianne wilde hem nu niet in de snackbar tegen komen. Ze gaf hem misschien al veel te veel het idee dat ze hem achterna liep. Dus verzon ze prompt een smoesje en liet ze een teleurgestelde Sanne helpen met het dekken van de tafel. "Mam, Linda vond het fijn dat haar vader vannacht bij ons geslapen heeft," zei Sanne bedachtzaam tijdens het eten. "Als je denkt dat Ca.. de vader van Linda en ik nu verkering hebben, dan heb je het mis," besloot ze openlijk de aanval aan te gaan. Ze kon het maar beter gelijk de kop in drukken. "Nee, dat zei ik ook al tegen Linda," pareerde Sanne en Lianne begreep dat dit een punt van discussie had gevormd tussen die twee. Lianne kreeg het gevoel dat haar dochter door haar woorden op de één of andere manier gerustgesteld was. Ze wist instinctief dat ze haar mond nu moest houden. Sanne zou het haar niet moeilijk maken en zelf over de brug komen. "De papa van Linda zei dat hij per ongeluk in slaap was gevallen," de opmerking was eigenlijk meer een onuitgesproken vraag en Lianne knikte. "Ja, dat klopt. Denk je niet dat hij inderdaad heel erg moe was, na al die weken hard werken." Sanne knikte. "Hij werkt inderdaad heel erg hard," zei ze met nadruk in haar stem. "Hij rijdt op de taxi, dat heb ik toch wel eens gezegd?" Lianne knikte begripvol. Ze begreep uit haar woorden dat ze vond dat Carlo harder werkte dan zij, omdat ze zich geen voorstelling kon maken van kantoorwerk. "Als Linda bij haar opa en oma is, dan werkt hij altijd het hele weekend. Ook 's nachts." Nu begreep ze de gedachtegang van Sanne beter. Nachtdienst was een gegeven dat Sanne niet kende. Lianne had geen vrienden of kennissen die nachtdienst draaiden en dus moest ze wel denken dat hij dag en nacht moest werken. Ze vond het niet nodig om haar nu op haar misvatting te wijzen. "Nu zullen we de papa van Linda misschien wel vaker zien, denk je niet?" viste haar dochter opnieuw. "Misschien net zo vaak als mevrouw van Santen. Dat heb je als je buren bent. En ik denk dat jullie wel vaak met elkaar zullen spelen," probeerde Lianne neutraal te reageren. "Ja, dat heb je met buren," bauwde haar dochter haar na, opnieuw met een toon van geruststelling. Misschien zat ze helemaal niet zo te wachten op een moeder die het aanlegde met de buurman, ook al was het dan nog duizendmaal een lekker ding, volgens de moeder van Maaike. |
|||||
|
|
|||||
|
|||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||