248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Romana
En verder
Door: Berdien
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Ongeveer week later wordt Romana wakker en denkt waar ben ik. Dan ineens schiet het haar te binnen ik ben in dat domme pleeggezin waar ik haast niks mag, en ik moet vandaag voor het eerst naar die school, met een zucht staat ze op en gaat zich aankleden. Als ze beneden komt kijkt heer nieuwe moeder demonstratief op haar horloge en zegt: “Wat ben jij laat, maar vooruit omdat het de eerste keer is krijg je geen straf.” Romana gaat gauw zitten en vraagt om stilte om te gaan bidden. “Wat is dat nou weer voor onzin we hadden afgesproken dat je niet meer naar de kerk zou gaan en niet meer zou geloven.”Snauwt haar vader. “Luisteren is zeker niet je beste kant.” Romana kijkt boos op en denkt dat was natuurlijk regel 2 die ze helemaal vergeten was en waarom mag ik niet zelf weten of ik geloof en met wie ik contact heb.
Als ze onderweg naar school is denkt ze nog eens goed na en zegt tegen zichzelf: hoe kan je leven zonder geloof en zeker zonder er over te leren. Opeens komt er een slim plannetje in haar op. In het foldertje dat ze van de school had gekregen stond dat je er zelf voor kon kiezen of je godsdienst nam. Dan opeens ontdekt ze dat ze bij school is aangekomen en denkt: die weg is ook niet erg lang. Ze blijft buiten wat op het plein rondslenteren totdat de bel gaat dan loopt ze zenuwachtig de route die ze al zovaak op de plattegrond heeft gezien, naar het lokaal war ze wezen moet. Als ze daar binnen loopt maakt de klas in ieder geval een aardige indruk op haar. Ze word op haar schouder getikt door de leraar “wie ben jij?” “Ik ben Romana de Wilg” “O ja de nieuwe leerling, blijf maar even wachten tot dat iedereen er is.” Die tijd lijkt een eeuwigheid te duren waarin iedereen haar aanstaart. “Jongens en meisjes even jullie aandacht, dit is Romana de Wilg en ze komt vanaf vandaag bij jullie in de klas.” Als hij zich weer tot Romana heeft gewend vraagt hij:”Vertel eens wat over jezelf. “oké ik ben dus Romana de Wilg ik hou erg van zingen en ik zit op volleybal. Verder ben ik goed in wiskunde.”ze merkt dat er stilletjes in de klas gejuicht word en denkt mooi zo dan kunnen zij mij helpen met mijn talen.
Onder het laatste uur merkt ze met vreugde dat ze heel snel in haar nieuwe klas is opgenomen en dat ze zich zelf ook al helemaal thuis voelt. Aan het eind van de les vraagt de leraar die haar mentor is of ze nog even wil blijven. Yes denkt ze nu gaat hij hopelijk vragen of ik godsdienst wil.
“Oké begint hij als iedereen weg is, het ging best goed voor de eerst keer hè.” Over dat het goed ging kom Romana we erg enthousiast zijn. “Ja ik voel me hier heel erg thuis in mijn nieuwe klas, en ik voel me ook gelijk opgenomen in de”.
“Ja dat had ik ook wel verwacht maar ik moet ook nog even een paar dingen van jezelf weten”.
“Oké”, zegt Romana. “De eerste vraag is; van welke school kom je want dat is voor ons van belang voor eventueel meer informatie”. “Nou, antwoord ze aarzelend ik weet niet of ik dat wel mag zeggen want ik ben geadopteerd, maar ik zou het toch wel vertellen. Ik kom van de GSR te Rotterdam”.
“Oké en op welke basisschool zat je”?
“Ik zat op de Koningin Beatrix School in Zwijndrecht en daar heb ik alle jaren gezeten”.
“En nu een hele belangrijke vraag ik weet nog niet of je er al antwoord op hebt en anders moet je er maar even over nadenken. Wil je godsdienst”?
“Ja dat wil ik wel maar hoe zit dat me rooster valt het onder een andere les of krijg ik er een paar uur bij”?
“Nou dat zit zo: je kan er voor kiezen om een les te missen als je er goede cijfers voor hebt maar je kan het ook voor of achter een dat plakken het is maar net wat je wilt en of het goed gaat.
“Nou dan plak ik het er achter dat lijkt mij wel zo handig want dan mis ik geen les”.
“Dan heb je nu dus het 5e op donderdag godsdienst en het 7e op vrijdag in lokaal B24”.
“Ik zal er zijn”.
En nu even over de situatie thuis, heb je een eigen kamer en staat daar een bureau om aan te werken.
“Ik heb een eigen kamer met bureau en een computer.”
“Oké dat was alles je mag naar huis gaan en tot morgen.”
Gepost op 18-07-2009 om 15:31 uur
93 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Romana)
Alle verhalen van deze schrijver (Berdien)

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.