248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Star Survival Camp
Pijn-Ciara
Door: Tara
Commentaar van de schrijver:
Een vervolg. Ik hoop dat ik reacties krijg en ook op mijn vorige vervolg. Ik heb nog niets gehoord op Eileens bijzondere ontdekking.
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 3 minuten

Op een onbewoond eiland, 7 juli

Toen Ciara haar hoofd ophief, schrok ze van de pijnscheuten die door haar hele lichaam schokten. Wat was er gebeurd? Vaag stond haar iets bij van een storm en torenhoge golven. Ciara dacht dieper na en kon zich na een poosje herinneren wat er precies gebeurd was. Er was een grote windhoos geweest, het water werd zo hoog opgezweept door de golven dat ze niet op het strand hadden kunnen blijven. Ze waren in het wilde weg gaan rennen en zij was achter een wortel blijven haken en gevallen. Een hevige pijn en het langzaam zwartworden van haar blikveld was alles wat ze zich verder voor de geest kon halen. Hoe lang zou ze bewusteloos zijn geweest? Frank zat naast haar bed met zijn been ongemakkelijk naar voren gestoken. Hij merkte dat ze wakker was.
'Hoe voel je je?' informeerde hij met een bezorgde blik naar haar hoofd. Nu pas voelde Ciara dat er een provisorisch verband omheen zat. 'Het gaat redelijk. Als ik niet teveel beweeg tenminste.'Hoe is het met jouw been?'
'Ik vermoed dat hij niet gebroken is. Ik heb er niet zoveel last meer van. Amy's spalk heeft blijkbaar goed geholpen.'
Frank keek even naar het andere meisje dat lag te slapen met haar rug naar hem toe.
Ciara zag het. Het leek haast wel of hij haar leuk vond! Maar dat kon haast niet. Ze waren hier pas vijf dagen! Aan de andere kant, ze geloofde wel in liefde op het eerste gezicht.
Ian kwam naar binnen. Hij droeg een t-shirt gevuld met vruchten. Sommige zagen er niet erg smakelijk uit.
'Je bent bij!' riep hij uit. Ciara knikte, wat ze beter niet had kunnen doen, want een pijscheut was haar beloning.
'Ik denk dat we een vergadering moeten beleggen en maar eens wat afspraken moeten maken. Er raken veel te veel mensen gewond. Bovendien lijkt het er niet op dat die helicopter nog terug komt, dus we zullen ons moeten aanpassen aan de eilandregels.'
Amy ging erbij zitten. Onder haar ogen zaten wallen en haar haren zagen eruit als een vogelnestje. 'Moeten we Michael en Melisande niet roepen?' vroeg Ciara met krakerige stem.
Amy sprong op en verscheen tien minuten later met een chagrijnige Melisande achter zich aan. Michael volgde met een identieke gelaatsuitdrukking. 'Wat is er nu weer?' vroeg de blondine geïrriteerd. Frank legde haar uit wat de bedoeling was. Melisande liet zich met een plof zakken. Het was wel duidelijk dat ze het liefst weer naar het strand zou verdwijnen.
Ian was de eerste die begon te praten'.
'Frank zei net, helemaal terecht, dat we afspraken moeten maken. Er vallen teveel gewonden. We moeten allereerst zorgen dat we iets beters te eten krijgen dat fruit. Het is erg gezond, maar op fruit alleen kun je niet leven. Verder moeten we elke dag naar het strand om eventueel aangespoelde spullen te zoeken. O ja, het belangrijkste: altijd met op zijn minst twee personen het oerwoud in. Nooit in je eentje! Aangezien de helicopter nu nog steeds niet is teruggekomen moeten we er rekening mee houden dat ons verblijf hier nog wel even kan duren. Dat betekent dat we een kamp moeten maken en een taakverdeling moeten maken. Ik denk dat ik degene ben met de meeste kennis dus ik zal wel supervisie geven. Frank kan niet zoveel doen met dat been van hem dus dan kan hij het eten koken en de grot schoonhouden. Melisande kan water halen een paar keer per dag en Michael kan samen met Amy spullen uit het vliegtuig verzamelen.'
Melisande sputterde wat, maar zelfs zij zag in dat regels nodig waren als ze wilden overleven. Het leven in de tropen zonder toegang tot de meest elementaire voorzieningen bleek immers totaal anders te zijn dan dat in een stad als Los Angeles en Chicago!
Elke fout zou fataal kunnen zijn...
Gepost op 11-06-2009 om 11:15 uur
253 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)



Door: Masha
Ik vind het een mooi verhaal. er staan wel wat typefoutjes in. Bij het gebin bij precie sgebeurd was. Alleen sommige woordkeuzes vind ik nogal vreemd. Maar het is een goed geschreven verhaal.
Gepost op 15-06-2009 Om 12:57

Door: EsQuizzy
Taken creëren, dat zou ik anders zeggen. Een taakverdeling maken, of zo. Of taken verdelen.

Bij het gebin staan wat typefoutjes, jah... Bij precie sgebeurd was!
Lol, masha!
Fijn hè, reacties die je niet kunt editen...





Gepost op 18-06-2009 Om 15:44

Door: EsQuizzy
Ik vind het trouwens wel jammer dat je de laatste twee regels ineens in tegenwoordige tijd zet, Tara. Dat stukje lijkt nu zo buiten het verhaal te vallen, alsof je als schrijver ineens wegdraait bij het ‘beeld’ en de lezers direct aanspreekt. Beetje Fabeltjeskrant-achtig. Jammer, dus, in mijn optiek.

Verder ben ik natuurlijk bijzonder benieuwd naar Eileens reactie!!!



Gepost op 18-06-2009 Om 16:51

Door: Levanda
Op zich vind ik het wel mooi...
Net zoals mijn wandtegeltjesspreuk bij Levanda.
Kwestie van smaak denk ik...
Gepost op 18-06-2009 Om 17:10

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.