twijfels van Gabriëlle1 Door: Gabriëlle Commentaar van de schrijver: Categorie: Gedachten Geschatte leestijd: ca. 2 minuten
Ik wil wat uitvoeriger op het commentaar van Esquirrel op het vorige stuk van zijn hand ingaan. Daarbij geef ik een inkijkje in mijn eigen leven en struikelen achter God aan. In een periode van mijn leven was ik erg ontevreden over hoe het ging in mijn geloofsleven. Ik ervaarde God niet zo. Op een gegeven moment was ik op een punt beland waarop ik alles eruit gegooid heb bij God. Ik zei: "Heer U hebt mij toch een leven in overvloed beloofd, waarom zie ik dat niet?" God was zo ver weg en ik wist niet of ik rechts of links moest gaan. Wel wist ik dat ik voor de situatie waar ik nu in zat, bewust gekozen had en ik was vasthoudend op dat punt; als God niet zegt dat ik van dat pad af moet, blijf ik erop lopen, want Hij heeft ons erop geleid. Ik deelde dit met anderen en het frappante was dat ik op een gegeven moment op één dag drie keer hoorde: vertrouw nou maar op God! Ik was geestelijk best wel op het eind, maar ik nam me toen voor, oké, als dat het is wat ik moet doen, dan ga ik vanaf vandaag op God vertrouwen en houd ik op met zeuren. Dat ging natuurlijk met vallen en opstaan, maar mensen gingen zien dat er bij mij wat veranderd was. Toen, een maand later... stortte voor mijn gevoel de boel in. Ik bespaar je de details, maar in plaats van zelf in te storten, dacht ik: zou God me daarom een maand eerder gevraagd hebben om op Hem te vertrouwen, omdat Hij wist dat er een grote storm op komst was en ik alleen overeind kon blijven door me aan Hem vast te klampen? In een week tijd ging ik door de oog van de storm heen en ondanks de stress (ik heb een week niet geslapen) was ik rustiger dan je zou verwachten en ik zag uit naar wat God zou doen. Midden in de nacht heeft God me na zes lange jaren toen het antwoord op mijn vraag gegeven waar ik al zo lang mee worstelde. Hij stelde me toen voor de keus. We mochten eindelijk kiezen. Die keus hebben we toen gemaakt en ondanks dat de tijd daarna heel moeilijk was, het heeft twee jaar geduurd voordat ik over deze periode heen was, heeft God me heel veel geleerd en leef ik nu veel dichter bij Hem dan in de periode daarvoor. Hij geeft mij soms op de milimeter precies wat ik nodig heb en ik twijfel niet aan het bestaan van God, nog aan de Bijbel omdat die twee totaal met mijn eigen ervaringen overeenkomen. Natuurlijk, suggestie ligt op de loer, maar op een gegeven moment gaf God me zo direct antwoorden dat ik van te voren wist: Heer, U gaat vandaag iets zeggen over dit een dit onderwerp, want daar ben ik de afgelopen week mee bezig. Ik wist het niet, maar deelde dat met een paar vriendinnen. En die ochtend werd er precies, exact over dat onderwerp gesproken. We waren perplex, maar ik toch ook weer niet. God geeft mij geestelijk meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden, een leven in overvloed. Hij laat me keer op keer zien: ik houd van je, mijn geliefde dochter.
Gepost op 16-05-2009 om 10:36 uur 114 keer gelezen

Alle verhalen in deze serie (twijfels)
Alle verhalen van deze schrijver (Gabriëlle)

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.