248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

geheim
Door: joost
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Eigen beleving
Geschatte leestijd: ca. 4 minuten

In de jaren tachtig van de vorige eeuw waren in onze woonplaats enkele mensen nauw betrokken bij de bijbel verspreiding in de landen van Oost Europa. In die tijd zuchtte men daar onder een communistische overheersing. Niets van God, kerk of bijbel werd toegestaan. Communisme en christendom kunnen nu eenmaal niet samengaan.
In die tijd werden de christenen daar in het geheim vanuit het westen voorzien van bijbels. De reizen die hiervoor gemaakt werden, waren best risicovol. In 1980 werd ik ook gevraagd zo’n reis te maken met Johan, een kennis van me. In dit geval naar Hongarije, dat toen nog communistisch was. De genoemde mensen in onze woonplaats kwamen regelmatig bij elkaar om voor het “oost-europa-werk” te bidden. Toen we gingen, was dat dan ook omring door gebed.
Vanuit Wenen waar de zending was gevestigd, kregen we een auto toegewezen. Een klein vrachtwagentje, een Bedford van ongeveer 40-50 jaar oud in die tijd. Hij had ooit dienst gedaan in het missiewerk in India. Nu was de wagen omgebouwd voor bijbel transport met geheime vakken in/onder de bodem. Toen ik deze auto voor het eerst leerde kennen stond ik perplex hoe vernuftig mensen kunnen zijn. Hoe is het mogelijk om die oude wagen zo in te richten dat een grote hoeveelheid bijbels -37 plastic zakken vol- verborgen kan worden? Dit, zonder dat je van binnen of van buiten iets merkwaardigs opvalt, zelfs bij zware controle?
De grens controles waren het spannendst. Je opdracht was uiterst geheim. Want het was bij de douane best bekend dat er bijbels binnengesmokkeld werden. Alleen men wist niet hoe, waar en wanneer. Maar ook de reizen door de landen achter het IJzeren Gordijn waren vaak geen pretje. We hebben veel gebeden, ook gewoon praktisch, in de rijdende auto. En voor heel concrete situaties, als het hopeloos scheen. Buitenlanders mochten geen contact hebben met de bevolking. Het zijn totaal vreemde talen. Over aanwijzingen van verkeerssituaties of straatnamen kon je dus geen vragen stellen aan mensen op straat. (als je ze al zou begrijpen). Je vertoont je in een westers voertuig. De situatie was altijd vijandig in deze landen. De wegen waren slecht en de aanduiding werd vaak minimaal aangegeven. Er waren bijna geen tankstations met geschikte benzine. De lange reis was best vermoeiend en spannend. We hadden de moeilijke namen en adressen op een vloeipapiertje bij ons. Dit was zo nodig snel op te eten om de mensen in het land niet in gevaar te brengen.
Op deze manier gingen we toen naar Budapest en zochten het adres. De man waar de bijbels heen zouden gaan, woonde op een flat zes hoog. We stonden die dag op een camping vlak bij de stad en gingen om een uur of elf ‘s avonds op pad. Het was inmiddels goed donker. Behalve op grote pleinen was er toen geen straatverlichting aanwezig. We wisten waar we ongeveer moesten zijn. Maar hoe we ook zochten in de stikdonkere stad we konden het onmogelijk vinden. Ondanks de goede, mondelinge instructies die we meegekregen hadden, waren we Budapest enkele keren door gereden. Soms zagen we dezelfde gedeelten waar we al eerder geweest waren. Het was inmiddels half drie. Je twijfelt aan jezelf, aan je opdracht, en aan de mogelijkheid ervan. Hoe moet het verder in deze nacht? We hebben tegen God gezegd: ”Heer dit zijn uw bijbels. U hebt er een bestemming mee. Die bestemming kunnen wij nu niet vinden. We gaan terug het land in, droppen de bijbels ergens achteraf en we vertrekken. Het is aan U wat er verder mee gebeurt”. Toen we de auto draaiden zagen we een straatnaam op een bordje. Het was de naam die we al uren zochten. We bleken ons vlak bij de gezochte flat te bevinden. Toen we aanbelden op het betreffende nummer, ging er even daarna een lichtje aan op zes hoog. Een beetje zachtjes hebben we daar staan juichen. De vermoeidheid en de spanning viel als een zware last van ons af. In deze wereld, waar alles en iedereen vijandig scheen, ontmoetten we een christen. Wat is dat heerlijk om mee te maken. Alsof je elkaar al jaren kent. Toen we de kostbare vracht eindelijk boven gebracht hadden, was er tijd voor een korte ontmoeting. Een van de eerste dingen die de contactpersoon zei dat we exact op het goede tijdstip waren gekomen. Hij en zijn huis werden namelijk altijd, de hele dag en bijna de hele nacht in de gaten gehouden door de overheid vanwege zijn christelijke activiteiten. Ze waren net vertrokken. En niet lang na dit uur zou de onopvallende bewaking er weer zijn. We begrepen ineens waarom we zoveel uren hadden rondgereden. Onze ogen waren in principe potdicht geplakt geweest. We hebben toen ieder in onze eigen taal de Heer gedankt.
De lessen die ik geleerd heb in deze en andere reizen naar Oost Europa zijn onder andere dat je trouw moet zijn. En als je de zaken in gebed bij God neerlegt, doet Hij ermee wat het beste is. Soms gaan dingen dan heel anders dan wij denken dat de bedoeling is. Maar de uiteindelijke resultaten zijn dan exact naar zijn wil. We hebben een grote God.
Gepost op 17-05-2008 om 20:23 uur
384 keer gelezen

Alle verhalen van deze schrijver (joost)



Door: EsQuizzy
Dank je wel voor dit bemoedigende getuigenis, Joost!!!



Gepost op 17-05-2008 Om 21:44

Door: Tines
Wat een mooi verhaal zeg! Zo bleken jullie omzwervingen alsnog ergens goed voor te zijn! Wauw, dat moet wel spannend zijn geweest...!
'Toen we de auto draaiden, zagen een straatnaam' --> Ik vermoed dat hier nog we of wij tussenmoet...
'...heel anders als wij denken dat de bedoeling is.' Volgens mij moet als hier 'dan' zijn... Voor een theoretische onderbouwing moet ik de hulp inroepen voor mijn mede-bloCnoters, mijn gevoel zegt dit...
Gepost op 19-05-2008 Om 22:30
Dank je Tines voor je reactie. Inderdaad spannend. Ik kan je nog meer vertellen. Ook van die keer dat het me te spannend werd. ik ben toen gewoon niet gegaan. Eerlijkheidshalve zijn dit niet de verhalen die je zo graag vertelt. Als en dan is mijn zwakke punt. Dank je voor de uitleg samen met Es.
Gepost op 20-05-2008 Om 17:53

Door: EsQuizzy
Klopt, Tines.

Wanneer de te vergelijken zaken gelijk aan elkaar zijn (even … als; zo … als) gebruik je 'als'. (net zo groot als, even mooi als &c.)

Wanneer de zaken ongelijk aan elkaar zijn (eerst het één, dan het ander) gebruik je dan. (groter dan, eerder dan, vroeger dan, later dan, kleiner dan, minder dan &c.)

In het Duits kennen ze dit verschil niet: daar gebruikt men 'als' correct, waar in het Nederlands 'dan' hoort te staan.



Gepost op 20-05-2008 Om 07:38

Door: joost
Dank je EsQuirrel voor de duidelijke uitleg.
Gepost op 20-05-2008 Om 18:05

Door: Tines
Iedereen heeft zulke verhalen hoor Joost... Ik kan het me ook voorstellen, het had ook anders af kunnen lopen. En wie weet wat je ontlopen hebt door niet te gaan toen! Dat weet er maar Eén...

Bedankt voor je ondersteuning, EsQuirrel!
Gepost op 20-05-2008 Om 19:09

Door:
Die bijbeltransporten leveren heel wat wonderlijke verhalen op. En dat moest waarschijnlijk wel, gezien de zware omstandigheden. Voor mij ben je een held van de Heer!


Ik ben begin tachtig ook in de USSR geweest, grimmige sfeer was er toen nog. Ik begreep toen ineens hoe het in oorlogstijd moet zijn. Als jongere lach je een beetje om het ontzag voor militair vertoon, maar toen twee mannen met hoge petten mij bij de douane minutenlang strak op zaten te nemen om te kijken of ik wel echt op mijn paspoort leek, dacht ik alleen maar aan de roebels die ik stiekem in mijn kleding verstopt had. (je mocht geen roebesl invoeren, maar de koers was in Nederland een vierde van die in Rusland, 't is geen excuus, ik weet het...)

Maar bijbels is nog heel andere koek! Die verhalen over die vreselijke Lublijankagevangenis van de KGB waren echt geen sprookjes!
Wie weet wat je ontlopen bent door niet te gaan of wie er door je komst verraden zou zijn, daar heeft Tines gelijk in.
Gepost op 20-05-2008 Om 20:59

Door: prinses
Geweldig verhaal Joost!
Dankjewel voor het delen.
Wat mij betreft mag je er meer over schrijven!
Ook van je 'zwakke' momenten: die hebben we toch allemaal?
Gods kracht wordt in zwakheid volbracht
Gepost op 22-05-2008 Om 23:05

Door: EsQuizzy
Uitleg: graag hgedaan, joost.

Enne... ik vermoed dat het in sommige gevallen niet minder bemoedigend werkt om te vertellen van je moeilijke/zwakke momenten, dan alleen maar van de hoogtepunten.

Mijn mening.

Gepost op 23-05-2008 Om 00:12

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.