248818
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Star Survival Camp
Nacht-Melisande
Door: Tara
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

-Een onrustige nacht-Melisande-

Op een onbewoond eiland in de Stille Oceaan, 2 juli
Melisande keek rond naar een plek waar ze kon gaan zitten. Ze hoopte maar dat de anderen snel terug zouden komen, want ze was echt niet van plan om haar kleding en make-up te laten bederven door een mislukte vliegtuiglanding. Overigens vroeg ze zichzelf wel af waar de piloot was gebleven.
Maar goed, dat was nu niet belangrijk. Het was beter om uit te vinden waar ze nu kon gaan zitten, want nog meer zand op haar mantelpakje kon ze niet verdragen. De enigen die nog aanwezig was op het strand, was Michael. Uiteindelijk vond Melisande een plaats waar ze kon zitten: een boomstam aan de rand van het bos. Het duurde lang, eindelijk kwamen de anderen terug. Ze zagen er bedrukt uit. Melisande greep de eerste de beste aan. Het was de roodharige Ian. ‘Wanneer komen ze?’
‘Wie? Dit is een onbewoond eiland, en we hebben geen eten gevonden.’
Melisande was verbijsterd. ‘Jullie hebben natuurlijk niet goed gezocht. ‘Ga dan zelf,’ zei Amy, het meisje waarmee ze ruzie had gehad. Melisande keek haar woedend aan. Even maakte ze aanstalten het oerwoud in te gaan. Toen besloot ze dat maar niet te doen. Dat zat waarschijnlijk vol vieze beesten en daar waagde ze zichzelf niet aan. Terwijl Frank, Ian, Amy en Ciara zich op het strand hadden geïnstalleerd begon het langzaam donker te worden. Ian had de stapel hout die hij mee had genomen op de grond neergelegd. Hij wreef twee stokjes tegen elkaar. Melisande liep naar hem toe. ‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ze liefjes. ‘Vuur maken,’ was het korte antwoord.
Het was bijna donker toen de jongen het opgaf. Er waren er meer die zich met hem bemoeiden. Ciara en Amy hadden inmiddels ook een poging gedaan. Melisande had glimlachend toegekeken. Nu stond ze op. ‘Als jullie mij even laten.’
Ze haalde haar roze aansteker uit haar zak en hield het vlammetje bij het vuur. Al snel knisperde het en vlogen ook de andere stokken in brand. Het was inmiddels volledig donker.
Het duurde even maar uiteindelijk had Ian iedereen overtuigd een gat in het zand, bij het vuur, te maken. Melisande had eerst heftig tegengesputterd. Maar zelfs zij zag wel in dat het eigenlijk niet anders kon. De wachten die gelopen moesten worden om het vuur brandende te houden waren verdeeld tussen Ian, Frank en Ciara. Het werd een ongemakkelijke macht, waarin eigenlijk niemand goed sliep. Toen de zon echter om het hoekje keek sliepen ze allemaal, inclusief Ciara die de wacht had. Het vuur was uit toen ze wakker werden…

Gepost op 14-09-2007 om 19:59 uur
490 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)



Door: EsQuizzy

LOL! "Vuurtje?"
Mooie episode, je gaat vooruit.

Wel even opletten: ‘Jullie hebben natuurlijk niet goed gezicht.

(Laatste woord? en aanhalingstekens sluiten.)

Het is goede gewoonte (alle schrijvers doen dat, trek maar een willekeurige roman uit je boekenkast) om dan de volgende spreker (in dit geval Amy, maar verderop ook Ian die vuur aan het maken is) op de volgende regel met een nieuwe alinea te laten beginnen. Dat verduidelijkt een en ander voor je lezers. De enige situatie waarin je dat niet doet, is een indirect citaat dat in een zin van de auteur aangekondigd wordt, bijvoorbeeld:

‘Wat ben je aan het doen?’ vroeg ze liefjes, waarop Ian antwoordde: ‘Vuur maken.'

In dat geval laat je Ian gewoon op dezelfde regel beginnen.

Het verhaal wordt leuker. Het zand op haar kleren is belangrijker dan de piloot. Jah. Je bent erg sterk in dat soort subtiliteiten.

Ik zie uit naar het vervolg!



Gepost op 25-09-2007 Om 14:59

Door: EsQuizzy

P.S. - Het is nu géén onbewoond eiland meer.
Gepost op 25-09-2007 Om 15:01

Door:
Leuk!
Die Melisande kan met al haar flauwekul toch wel bij de hand uit de hoek komen.

Lijkt me trouwens wel eng, zo'n eiland waarop je moet survivallen.

Ik zag laatst iets bij de VPRO, geloof ik. Een Zweedse kinderserie over onhandelbare kinderen die in een kamp op een onbewoond eiland worden gedropt. Maar dan verdwijnt de leiding en moeten ze het zelf uitzoeken. Volgens mij is dat stiekem ook de opzet van het kamp, maar ik heb maar een klein stukje gezien. Ze hadden ook een vuurtje gemaakt aan de waterkant. Heb je het wel eens gezien?
Gepost op 28-09-2007 Om 22:16

Door:
Nee, nog nooit gezien!
Gepost op 01-10-2007 Om 09:50

Door:
Hé, Yvonne, hitte gij nou ok al Tara?

(Oftewel: heet jij nu ook al Tara?)

Of is er weer/nog iets raars digitaals aan de hand, sedert jullie verhuizing...
Gepost op 02-10-2007 Om 14:29

Door:
Volgens mij wel, Elle! Misschien kunnen we wel een prachtige thriller schrijven over deze 'mysterieuze' handelingen in Blocnoot?!
Gepost op 03-10-2007 Om 09:38

Door:
Ja, bedoel je in de sfeer van het Tellercomplot?

Jammer genoeg (want daar is veel vraag naar) ben ik niet goed in spannende verhalen/thrillers, maar wie weet, neemt iemand anders de uitdaging aan...

Ik stel me voor, dat het bijvoorbeeld zou gaan over:
Geheimzinnige reacties die we niet thuis kunnen brengen omdat de schrijvers ervan nooit ingelogd zijn, reacties onder andere namen, verhalen die een persoonlijke bedreiging blijken te zijn, enzovoort.

Ik geloof niet dat ik het ga lezen, te eng
Gepost op 03-10-2007 Om 14:22

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.