248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Star Survival Camp
Vertrek-Melisande
Door: Tara
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

-Vertrek-Melisande-

O’Hare International Airport, 2 juli
Melisande zat op een van de bankjes in de enorme vertrekhal van O’Hare International Airport. Ze verveelde zich en trok een vijl uit haar handtasje. Haar oog viel op haar koffers die naast haar stonden. Een reusachtige sticker vermeldde dat zij Melisande Thompson heette en mee deed aan een reis van Star Survival Camps. Ze was er woest om, maar het moest. Net zoals ze maar twee koffers mee mocht nemen, er geen rekening met haar kon worden gehouden wat betreft de dienstmeisjes, en het bubbelbad. Zelfs Jane mocht niet mee. Melisande had geschreeuwd en gehuild. Het had niets uitgemaakt. Nu zat ze te wachten op vijf andere deelnemers aan het Camp. Ze wist alleen dat het drie jongens en twee meisjes waren en dat ze hen zou herkennen aan de stickers. Terwijl ze dit bedacht zag ze de eerste sticker aankomen. Een jongen van een jaar of zestien met bruin haar en één rugzak waar zo te zien alles inzat. Frank
Degroat heette hij. Melisande zag dat achter hem nog een jongen liep. Deze kon nauwelijks ouder als twaalf jaar zijn, en was mager. Hij droeg een rugzak en een koffer. Op zijn sticker was de naam Ian McCormick vermeld. Na vijf minuten kwamen er twee meisjes aan. Ze stelden zich voor als Ciara Eaton-Montgomery en Amy Holmes.
Al snel volgde Michael Johnson en was het groepje compleet. Melisande kon niet zeggen dat ze nou zo ondersteboven was van haar reisgenoten. De enige die haar interesseerde was Frank. Ze had geen tijd om hier over na te denken want er kwam een karretje aangereden. Met grote letters was erop geschilderd: Star Survival Camps. Ze moesten hun koffers erop zetten en erbij gaan zitten.
Alles ging nu heel snel. Voor ze het wist zat Melisande in een klein vliegtuigje. Het was bedoeld voor een man of tien, met een cockpit voor de piloot en laadruimte. Op het vliegtuig waren ook letters geschilderd. Star Survival Camps. Melisande begon zich langzamerhand af te vragen hoe groot die organisatie wel niet was. En trouwens ook of ze eindelijk eens iets te drinken kon krijgen. Ze hadden haar nota bene een uur laten wachten in die drukke, volle hal! Het leek er echter niet op dat er een stewardess aanwezig was. Toen ze een blik uit het raampje wierp zag Melisande dat ze vlogen! Niet dat ze dat nou zo bijzonder vond, maar nu ging ze wel weg voor twee maanden naar een tropisch eiland. Dat was wel iets anders dan de vluchtjes naar de Bahamas…

Gepost op 12-06-2007 om 21:18 uur
546 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)



Door: little-ladybird
ook hier een klein puntje, het is ouder dan iets of iemand i.p.v. ouder als.
Verder ben k wel erg nieuwsgierig. Ik vermoed dat deze jongeren niet veel goeds staat te wachten maar wat zal er gebeuren?
please write on!
Gepost op 16-06-2007 Om 17:24

Door: Tara
Ik weet natuurlijk al wat ze te wachten staat, en in een van de komende hoofdstukken kom je erachter. Natuurlijk schrijf ik verder. Wat betreft de verbeterpuntjes: je hebt gelijk.
Gepost op 16-06-2007 Om 19:16

Door:
hoi Tara, daar ben ik weer eens!

Ze zitten nu echt in de lucht met zijn allen, leuk!

Ik heb wat praktische opmerkingen.
Een nagelvijltje mag je tegenwoordig niet meer in je handbagage hebben, voorzover ik weet.

Ik weet niet of en hoe vaak je gevlogen heb, maar zoiets als opstijgen is onmiskenbaar omdat je met een hele hoge snelheid schuin omhoog gaat en naar achteren gedrukt wordt in je stoel. Een klein vliegtuigje is nog veel hobbeliger dan zo'n grote Jet, dat kan (in mijn ervaring) echt niet ongemerkt gebeuren.

Oh ja, de Bahama's zijn subtropisch, dus of daar nou het verschil in zit? Bedoel je niet eerder de andere omstandigheden op het eiland? De zogenaamde 'infrastructuur?'

Ben benieuwd wat er allemaal op het eiland gaat gebeuren. Weet je het zelf al precies? Bij mij komt er schrijvenderwijs altijd nog een hoop bij.
Gepost op 18-06-2007 Om 20:03

Door: Tara
Ja, je hebt gelijk. Maar Borneo is toch wel wat anders dan de Bahama's, I guess so.
Trwns, ik heb binnenkort niet veel tijd meer. We gaan namelijk verhuizen... Naar een grote stad vanuit het kleine durpie waar ik nu woon.
Ze mocht het nagelvijltje houden omdat ze natuurlijk niet in een vliegtuig van de vliegmaatschappij ging. Nee, ik heb nog nooit gevlogen. Melisande wel, dus zij zal er daarom wel niet veel van hebben gemerkt. Ik hoop dat ik alles nou heb gehad?
Gepost op 21-06-2007 Om 09:35

Door:
Yep!

Veel succes met de verhuizing, ik hoop dat je het naar je zin zal hebben in de stad. Krijg je een (eigen) leuke kamer? En ook een nieuwe school? Gelukkig maakt het voor internet niets uit!

Groeten aan je mama en wens haar maar sterkte met alle veranderingen.

Verhuizen staat hoog in de Stresslijst!
Gepost op 21-06-2007 Om 14:21

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.