248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Star Survival Camp
Amy
Door: Tara
Commentaar van de schrijver:
Lezen!
Categorie: Diversen
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

-Amy-

Hertford 6 juni 2007.
Amy zat op haar kamer. Ze verveelde zich. Beneden krijste haar zusje, met een boos gebaar zette ze de stereo harder. De drumstellen dreunden. Van beneden klonk haar moeders geïrriteerde stem. ‘Verdorie, Amy, kan die muziek niet wat zachter?’ Amy negeerde de stem. Bonkende voetstappen op de trap. ‘Amy, ben je doof?’ Haar moeders gezicht stond op storm. ‘Ja, ik ben doof, heb ik van jou. Je hebt dat kind uren laten krijsen. Denk je dat ik zo mijn huiswerk kan maken? Nee, dat kan ik je wel vertellen.’ Haar moeder zuchtte. Haar stem klonk moe toen ze zei: ‘Waarom haal jij haar dan niet een keer uit bed? Dat zou ze heel leuk vinden.’ ‘Ja, net zo leuk als ik het vind om haar te zien. Niet leuk dus. Doei mam.’ Amy duwde haar moeder de kamer uit. Opnieuw ging de muziek harder.
Een diepe zucht toen was haar moeder weg. Amy wist wel dat ze vervelend was, maar het kon haar even niets schelen. Haar ouders, die zijn pas vervelend! Zonder het haar te vragen ‘nemen’ ze een dochter. Alsof ze haar niet leuk genoeg vinden. Nee, ze hebben er nog een nodig. Alle aandacht gaat naar de kleine Karin. Vannacht heeft ze weer de hele nacht wakker gelegen door het gejammer van dat snertkind.
Gek wordt je ervan. Van dat doordringende, snerpende gekrijs. En dan verwacht haar moeder dat ze de cd-speler zachter zet?!?
Ze is gek, dat is duidelijk. Amy trekt haar wekboek Duits naar zich toe. Normaal zou ze zeker niet gaan leren, maar dit is een uitzondering. Terwijl ze Duitse woordjes uit haar hoofd stampt valt er een papiertje uit haar boek. Ze raapt het op en begint te lezen: Wil jij naar Borneo?….Sociale vaardigheden opvijzelen…
…Woedend verscheurt ze het papiertje, wat denkt Elze wel? Wat een… een… Ze komt niet op een scheldwoord dat toereikend genoeg is. Elze is de therapeute die Amy’s ouders hebben ingehuurd om haar te ‘laten wennen aan haar zusje’. Ze had vanaf het begin een hekel aan de vrouw met haar lieve maniertjes! En dan nu dit. Haar ouders zullen eens iets meemaken als ze niet mag stoppen met de ‘therapie’, anders zal lieve Amy eens laten zien dat ze zeker wel therapie nodig heeft, maar dan in de gevangenis wegens moord!


Gepost op 21-12-2006 om 16:32 uur
356 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Star Survival Camp)
Alle verhalen van deze schrijver (Tara)



Door: EsQuizzy
Heftig. Heftig eind ook. Goed dat je geen naam geeft (nog) aan het zusje. Amy vindt haar niet interessant, dus is de naam niet belangrijk. Goed hoor!

Let op je tijd: je gaat halverwege ineens over op tegenwoordige tijd. Blijf bij een bepaalde tijd! Als het in tegenwoordige tijd geschreven had moeten worden, is het trouwens: "Gek word je ervan." Zonder de -t, omdat het ook is "Gek loop je ervan".

Amy wist wel dat ze vervelend was, ...

...Vervelend? 'Hondsbrutaal' zou mijn omschrijving van dergelijk gedrag zijn. Dóór blijven zeuren over een snoepje na een duidelijk „Nee!” is 'vervelend'. Dit is 'Absoluut Onacceptabel Gedrag™', zélfs van een heftige puber. Dat weet Amy heel goed, hoor. Zo mag je het dus ook best omschrijven.

>>
Gepost op 21-12-2006 Om 22:07

Door: EsQuizzy
Oeps, leesfout!
Zusje heet dus Karin.

Oké.



Intussen ben ik een hele reactie kwijtgeraakt... Opnieuw maar weer dus...

Gepost op 21-12-2006 Om 22:22

Door: EsQuizzy
>>

'Wekboek'?


Ik leer dingen uit mijn hoofd en ik stamp dingen in mijn hoofd. Ik zie het vóór me dat ze die woordjes uit haar hoofd stampt! „Amy, doet dat pijn?”

Dat zou ze heel leuk vinden.’ ‘Ja, net zo leuk als ik het vind om haar te zien.

Begin dat citaat van Amy nu eens op de volgende regel en bekijk het verschil... Zie je wat ik bedoel met 'duidelijkheid'?

Wat ik bij de vorige post zei over plaatsnaam en datum, geldt natuurlijk ook hier. Komma toevoegen en eventueel jaartal weglaten staat beter.

Wat ik bijzonder sterk vind is je dialoog en je weergave van gedachten. Ik hoop niet dat je dagelijks tussen dit soort gesprekken leeft, Tara...

Gepost op 21-12-2006 Om 22:33

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.