248819
 
 
 
 
 

     Menu:

> Startscherm
> Schrijvers
> Verhalen
> Open verhalen
> FAQ
> Vintage

Kleintje en Grote
Opzoeknaardenaam 2
Door: prinses
Commentaar van de schrijver:
Categorie: Fantasy
Geschatte leestijd: ca. 2 minuten

Kleintje en Grote lopen over een smal paadje.
Kleintje vraagt: "Waar beginnen we eigenlijk Grote?"
"Dat weet ik niet precies," zegt Grote. "Zullen we gewoon naar de volgende heuvel lopen? Misschien ligt daar beneden wel een andere stad."
Kleintje vindt het allemaal best. Ze is blij dat haar grote vriend met haar mee gaat.
Ze loopt een eindje voor hem uit: zo graag wil ze haar naam vinden!
Ze wandelen een tijd over het smalle paadje. Heuvel af en heuvel op.

Als ze bijna bovenop de tweede heuvel komen, ziet Kleintje een blauw mutsje verschijnen.
"Kijk!" roept ze. "Een blauw mutsje. En het beweegt!"
Grote ziet het nu ook. Hoe dichter ze bij de heuveltop komen, hoe groter het blauwe mutsje wordt.
"Hé, er zit iemand aan het mutsje vast," ziet Kleintje nu.
"Haha!" Grote moet lachen. "Ik heb ook nog nooit een mutsje gezien dat uit zichzelf beweegt!"

Op de heuveltop ontmoeten de twee een mannetje.
Hij heeft het blauwe mutsje op zijn hoofd.
"Hallo," zegt hij. "Waar gaan jullie naartoe?"
Kleintje kijkt vragend naar Grote. Dan zegt ze dapper: "Wij zijn op zoek naar mijn naam!"
"Aha," zegt het mannetje.
Hij is even stil en zegt dan: "Ik denk dat ik je wel kan helpen."
Kleintje kijkt hem vol verwachting aan. Dàt zou fijn zijn!
Het mannetje krabbelt eens aan zijn blauwe mutsje en trekt een diep nadenkend gezicht.
Hij bekijkt Kleintje van top tot teen. Dan klaart zijn gezicht op.
"Ik denk dat ik het weet!" zegt hij blij.
Kleintjes mond gaat een beetje open van spanning. Zou hij het echt weten?
Het blauwgemutste mannetje steekt zijn wijsvinger in de lucht en zegt: "Ik denk dat je... Glimpie heet!"

Glimpie...
Kleintje en Grote kijken elkaar aan, en Grote vraagt: "Waarom denk je dat ze zo heet?"
"Nou," antwoordt het mannetje richting Kleintje, "omdat je steeds zo glimlacht, meisje."
Tja, daar zit wel wat in. Kleintje is er een beetje stil van.
Toch voelt ze dat het niet haar èchte naam is...
"Maar nu moet ik weer gauw verder hoor," zegt het mannetje.
En hij begint de heuvel naar beneden af te dalen.
Kleintje en Grote zwaaien hem na tot ze alleen nog maar een klein blauw stipje in de verte zien.
Gepost op 16-11-2006 om 17:46 uur
356 keer gelezen
<< Vorige in deze serie

Alle verhalen in deze serie (Kleintje en Grote)
Alle verhalen van deze schrijver (prinses)



Door:
Wat een leuk gezellig verhaaltje... In zijn eenvoudigheid leuk. Op zoek naar haar naam, leert zij zichzelf kennen!!! Ik vind het knap van jou, dat je ondanks je ziekte dit vervolg heb kunnen schrijven. Een ontdekkingsreis... Kleine kinderen zullen ervan smullen! Wij volwassenen kunnen er zoveel méér in vinden...

Schrijffouten heb ik, fijn(!), niet kunnen ontdekken
Gepost op 17-11-2006 Om 14:46

Door: snow
Leuk zeg. Moet je eens vaker over schrijven, ik geniet er echt van.

Maar een verhaaltechnisch puntje: Kleintje ziet het blauwe mutsje het eerst. Dat is toch raar? Ze torent niet bepaald boven Grote uit.
Gepost op 17-11-2006 Om 20:04
Goeie Snow!
Ik verzin er wat op en kijk dan maar of het wat is.
Gepost op 18-11-2006 Om 17:52

Door: little-ladybird
een pareltje in z'n eenvoud! echt mooi!
Gepost op 17-11-2006 Om 20:25

Door:
lief!
Gepost op 17-11-2006 Om 20:40

Door: prinses
Nou, wat een positieve reacties van jullie allemaal. Dank je!
Ik was nog bang dat jullie het saai zouden vinden...

Ik heb zelf eens een boek gekocht dat me zó aansprak vanwege de symboliek. En later ontdekte ik pas dat het voor kinderen (in eerste instantie) geschreven was.
Maar dat boek is echt een parel. Kan ik iedereen aanraden:
"Niemand is zoals jij" van Max Lucado.
Met op iedere bladzijde een prachtige tekening.
Echt super.
Gepost op 18-11-2006 Om 18:01

Door: snow
Ik weet niet of het in je verhaal past, maar je kan de opmerking van Kleintje natuurlijk overhevelen naar Grote en diens reactie erop weer naar Kleintje.

Volgens mij gaat het erom dat het blauwe mutsje wordt ontdekt.
Gepost op 21-11-2006 Om 18:17

Door: prinses
Ook nog heel graag reacties!
Van de nieuwelingen?
Gepost op 05-11-2008 Om 21:43

Door: Tines
Nou, zo kritisch ben ik niet als ik verhalen lees! Spellingsfouten vallen me meestal wel op, maar dit vond ik lezen als een trein! Het verhaal wordt gewoon lekker vlot verteld: niet te snel, niet te langzaam... Niet saai, maar gewoon heel leuk en gezellig!
Gepost op 05-11-2008 Om 23:21

Door: EsQuizzy
Niet-nieuweling, maar toch... vraag me af waarom ik dit nog niet gezien heb...

Leuk verhaal!!!!!!!!!

"Waar beginnen we eigenlijk Grote?"

Ik zou een komma na 'eigenlijk' doen, voor het leesgemak.

Hihi... ik vraag me af hoe groot dat mutsje we niet is...

Gepost op 06-11-2008 Om 15:36

Dit werk is ingezonden op http://www.blocnoot.nl en blijft te allen tijde eigendom van de feitelijke auteur van het werk (of bloCnoot zolang de auteur niet kan worden teruggevonden). Zonder toestemming van de feitelijke auteur mag dit werk niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen. BloCnoot zal nooit toestemming geven indien de auteur niet teruggevonden kan worden. Mocht er sprake zijn van misbruik van de inhoud van het gepubliceerde werk op welke manier ook zullen er (in samenspraak met de auteur) stappen ondernomen worden.